แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยลงชื่อประทับตราห้างเป็นผู้สั่งจ่ายเช็คพิพาทมอบแก่โจทก์ขณะส่งมอบยังไม่มีวันเดือนปีกรอกลงไว้ ดังนี้จำเลยไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คฯ
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกาโดยรับอนุญาตให้ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติว่าจำเลยลงชื่อประทับตราห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลสทีลแวนเป็นผู้สั่งจ่ายเช็คพิพาท 2 ฉบับ ตามฟ้องมอบให้แก่โจทก์ เช็คถึงกำหนดโจทก์นำเช็คพิพาทเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงิน ธนาคารเจ้าของเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินแจ้งว่า ลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายไม่สมบูรณ์ ปัญหาว่าจำเลยกระทำความผิดตามฟ้องหรือไม่ โดยมีข้อโต้เถียงกันในชั้นนี้ว่า ขณะจำเลยมอบเช็คพิพาทแก่โจทก์นั้น เช็คพิพาททั้ง 2 ฉบับลงวันเดือนปีสั่งจ่ายไว้แล้วหรือยัง
โจทก์นำสืบว่า เมื่อเดือนมีนาคม 2522 จำเลยขอยืมเงินโจทก์ 300,000 บาทโดยนำเช็คพิพาท 2 ฉบับซึ่งลงวันที่เรียบร้อยมีจำนวนเงินสั่งจ่ายรวมกัน 300,000 บาท มาแลกเงินสดจำนวนดังกล่าวไปจากโจทก์
จำเลยนำสืบว่า จำเลยกับสามีโจทก์เป็นญาติห่าง ๆ กัน เมื่อระหว่างเดือนมกราคม ถึงมีนาคม 2512 จำเลยออกเช็คพิพาทเอกสารหมาย จ.1ให้โจทก์เพื่อค้ำประกันเงินกู้ แต่ไม่ได้ลงวันที่เพราะไม่มีความประสงค์จะให้นำเช็คเข้าบัญชี ต่อมาระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2512 ถึงมกราคม 2513 จำเลยออกเช็คพิพาทเอกสารหมาย จ.3 ค้ำประกันหนี้เงินกู้ให้โจทก์อีกฉบับหนึ่งโดยไม่ลงวันที่ทำนองเดียวกันอีก จำเลยออกเช็คเอกสารหมาย ล.1 ถึง ล.20 ผ่อนชำระเงินกู้จำนวนดังกล่าวให้โจทก์ครบถ้วนแล้ว แต่โจทก์ยังไม่ได้คืนเช็คพิพาททั้ง 2 ฉบับให้ วันที่ 31 ตุลาคม 2516 จำเลยตกลงกับธนาคารขอเปลี่ยนลายมือชื่อจำเลยที่จะลงในเช็คของห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลสทีลแวนที่จำเลยเป็นหุ้นส่วนผู้จัดการซึ่งไม่เหมือนกับที่จำเลยลงไว้ในเช็คพิพาท 2 ฉบับ
พิเคราะห์แล้ว ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ลายมือที่เขียนวันเดือนปีสั่งจ่ายในเช็คพิพาท 2 ฉบับมิใช่ลายมือชื่อของบุคคลที่เขียนกรอกรายการอื่น โจทก์มิได้ฎีกาในข้อนี้ จึงรับฟังได้ดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย โจทก์เบิกความว่า เมื่อจำเลยนำเช็คพิพาท 2 ฉบับไปมอบให้โจทก์มีวันเดือนปีสั่งจ่ายเขียนลงไว้ในเช็คพิพาททั้ง 2 ฉบับ แล้ว แต่โจทก์มิได้ยืนยันว่า จำเลยเป็นผู้เขียนลงเองและมิได้ให้เหตุผลว่าเหตุใดจึงลงวันที่ 30 สิงหาคม 2522 เหมือนกัน ทั้ง 2 ฉบับ ซึ่งผิดปกติวิสัย เพราะถ้าจำเลยกู้เงินโจทก์ในวันเดียวกัน 300,000 บาทและตกลงชำระในวันที่ 30 สิงหาคม 2522 ดังโจทก์ฟ้องและนำสืบ จำเลยน่าจะเขียนเช็คให้โจทก์เพียงฉบับเดียวหาจำต้องเขียนเช็คพิพาทให้ถึง 2 ฉบับไม่ ตามธรรมดาวันที่ลงในเช็คเป็นวันตกลงชำระหนี้ กรณีนี้ถ้าจำเลยตกลงชำระเงินกู้คืนโจทก์ในวันเวลาที่ลงในเช็คโจทก์ต้องนำสืบไว้ และจำเลยก็คงให้ผู้เขียนกรอกรายการอื่นเขียนวันเดือนปีในเช็คนั้นเสียให้ครบถ้วน แต่ผู้เขียนก็มิใช่คนเขียนวันเดือนปีในเช็ค หรือหากตกลงกันในวันส่งมอบเช็ค จะชำระในวันที่ลงในเช็ค แต่วันที่ยังไม่ได้เขียนลงไว้จำเลยก็จะต้องเป็นคนเขียนวันเดือนปีลงในเช็คก่อนส่งมอบเช็คให้โจทก์ แต่โจทก์ก็มิได้เบิกความว่าจำเลยเป็นคนเขียน เห็นว่า พยานโจทก์คงมีตัวโจทก์ผู้เดียวเบิกความลอย ๆ ว่า เช็คพิพาทมีการเขียนวันเดือนปีสั่งจ่ายมาก่อนที่จำเลยจะมอบให้โจทก์ซึ่งขัดกับเหตุผลดังวินิจฉัยมาแล้ว ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ขณะส่งมอบเช็คพิพาทให้โจทก์ยังไม่มีวันเดือนปีกรอกลงไว้และพิพากษายกฟ้องจึงชอบแล้ว ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
