แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อได้ยินเสียงปืนดังทางบ้านจำเลย ผู้เสียหายโผล่หน้าต่างดู เห็นจำเลยเล็งปืนมาทางผู้เสียหาย ผู้เสียหายหลบเข้าภายใน ก็มีเสียงปืนดังมาอีก 1 นัด กระสุนถูกขอบหน้าต่างที่ผู้เสียหายโผล่ ออกไปดู หากไม่หลบเข้าไปกระสุนปืนอาจถูกผู้เสียหายได้จำเลยจึงต้องมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80 จะอ้างว่ายิงปืนโดยความมึนเมา ไม่มีเจตนายิงเพื่อฆ่าผู้เสียหายนั้นไม่ได้
แม้คำขอท้ายฟ้องจะระบุประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 376 ไว้ด้วย แต่โจทก์มิได้กล่าวบรรยายมาในฟ้องถึงองค์ประกอบความผิดของมาตรา 376 ดังนี้ ศาลจะพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเสพสุราจนเมาประพฤติวุ่นวายอยู่ในถนนสาธารณะแล้วจำเลยใช้ปืนยิงพยายามฆ่าผู้เสียหาย เมื่อตำรวจเข้าจับกุม จำเลยต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80,138 วรรคสอง, 140 วรรคสุดท้าย, 376, 378 ริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80 และ 376 กระทงหนึ่ง ให้ลงโทษตามมาตรา 288, 80 ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก 10 ปี และผิดตามมาตรา 138 วรรคสอง ประกอบด้วยมาตรา 140 วรรคท้าย กระทงหนึ่ง จำคุก 3 เดือน กับผิดมาตรา 378 อีกกระทงหนึ่ง ปรับ 100 บาท ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 376 ปรับ500 บาท รวมกับโทษฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติการตามหน้าที่จำคุก 3 เดือน และฐานเมาสุราประพฤติวุ่นวายในถนนสาธารณะ ปรับ 100บาท ตามที่ศาลชั้นต้นกำหนดโทษไว้ ส่วนความผิดฐานพยายามฆ่า ให้ยกฟ้องนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกาข้อหาความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อได้ยินเสียงปืนดังทางบ้านจำเลย ผู้เสียหายและพยานโผล่หน้าต่างออกไปดู เห็นจำเลยยืนอยู่หน้าบ้านจำเลย เล็งปืนมาทางผู้เสียหาย เมื่อผู้เสียหายและพยานหลบเข้าภายใน ก็มีเสียงปืนดังมาอีก 1 นัดกระสุนถูกขอบหน้าต่างที่ผู้เสียหายโผล่ออกไปดู หัวกระสุนตกอยู่ภายในห้องตรงหน้าต่างนั้น การที่จำเลยยิงผู้เสียหายนั้น หากผู้เสียหายไม่หลบเข้าไปจากหน้าต่างที่โผล่ออกมาดู กระสุนปืนอาจถูกผู้เสียหายถึงแก่ความตายได้ ข้อต่อสู้ของจำเลยที่ว่าจำเลยยิงปืนขึ้นฟ้า ฟังไม่ขึ้น ฟังได้ว่าจำเลยกระทำไปโดยเจตนาแต่การกระทำไม่บรรลุผล จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่า ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยยิงปืนโดยความมึนเมา ไม่มีเจตนายิงเพื่อฆ่าผู้เสียหายนั้นศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย
สำหรับความผิดฐานยิงปืนในเมือง หมู่บ้าน ตามที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษมานั้น เห็นว่าโจทก์มิได้กล่าวบรรยายมาในฟ้องถึงองค์ประกอบความผิดของมาตรา 376 จะพิพากษาลงโทษจำเลยหาได้ไม่ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นว่า ให้ยกฟ้องความผิดฐานยิงปืนในหมู่บ้าน ส่วนความผิดฐานพยายามฆ่าให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
