แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องในคราวก่อนเพราะผู้ร้องไม่มีพยานมาสืบ และคำสั่งนั้นได้ถึงที่สุดแล้วนั้น ผู้ร้องย่อมไม่มีสิทธิมาร้องขัดทรัพย์ใหม่ ถือเป็นการฟ้องซ้ำอันต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 กรณีไม่ต้องด้วยมาตรา 148 (1) เพราะการร้องขัดทรัพย์ มาตรา 288 บัญญัติให้ศาลพิจารณาและชี้ขาดตัดสินเหมือนคดีธรรมดา
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์ลงวันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๒๒ ว่า ทรัพย์ที่โจทก์นำยึดตามบัญชีทรัพย์ของเจ้าพนักงานบังคับคดีในสำนวนนี้รวม ๑๗ รายการ ราคา ๑๘,๗๐๐ บาท ไม่ใช่ทรัพย์ของจำเลย แต่เป็นทรัพย์ของผู้ร้อง ขอให้ศาลสั่งปล่อยการยึดคืนให้ผู้ร้อง
โจทก์ให้การว่า ทรัพย์ที่นำยึดทั้งหมดเป็นทรัพย์ของจำเลยหาใช่ของผู้ร้องไม่ และผู้ร้องเคยยื่นคำร้องขัดทรัพย์รายเดียวกันนี้ซึ่งศาลได้สั่งยกคำร้องไปครั้งหนึ่งแล้ว ผู้ร้องมายื่นคำร้องขัดทรัพย์ใหม่เป็นร้องซ้ำ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๘ ขอให้ศาลยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานทั้งสองฝ่ายแล้ววินิจฉัยว่า ผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์ซ้ำต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๘ ให้ยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องเสีย
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
คดีปรากฏหลักฐานตามสำนวนว่า ผู้ร้องเคยยื่นคำร้องขัดทรัพย์รายเดียวกันนี้มาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อวันที่ ๒๐ กันยายน ๒๕๓๑ ถึงวันนัดสืบพยานผู้ร้อง ทนายผู้ร้องแถลงต่อศาลว่า ผู้ร้องได้ทราบนัดแล้ว แต่ไม่มาศาล และไม่แจ้งเหตุขัดข้อง ศาลชั้นต้นจึงสั่งงดสืบพยานของผู้ร้องและสั่งยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องเสียเมื่อวันที่ ๑๒ มกราคม ๒๕๒๒ คดีถึงที่สุดแล้ว หลังจากนั้นอีก ๕ เดือน ต่อมาคือวันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๒๒ ผู้ร้องจึงมายื่นคำร้องขัดทรัพย์ใหม่เป็นคดีนี้
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องในคราวก่อนเพราะผู้ร้องไม่มีพยานมาสืบและคำสั่งนั้นก็ได้ถึงที่สุดแล้วนั้นผู้ร้องย่อมไม่มีสิทธิมาร้องขัดทรัพย์ใหม่ ถือเป็นการฟ้องซ้ำอันต้องห้ามตามมาตรา ๑๔๘ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง และจะอ้างว่ากรณีต้องด้วยข้อยกเว้นตามมาตรา ๑๔๘ (๑) ก็ไม่ได้ เพราะการร้องขัดทรัพย์นั้น มาตรา ๒๘๘ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งบัญญัติให้ศาลพิจารณาและชี้ขาดตัดสินเหมือนอย่างศีลธรรมดา ฉะนั้น ผู้ร้องจึงไม่มีสิทธิมาร้องขัดทรัพย์ใหม่ได้ ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยให้ยกคำร้องขัดทรัพย์รายใหม่ของผู้ร้องเสียนั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
