แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่มีแต่ฟ้องและคำรับแม้ศาลล่างตัดสินต้องกันมา
คู่ความก็ฎีกาว่าตามคำฟ้องและคำรับนั้นลงโทษฐานพยายามทำร้ายร่างกายได้
ใช้ด้ามไม้กวาดตีศีรษะแต่เขายกแขนรับ ไม่ถึงบาดเจ็บ ศาลลงโทษเพียงฐานทำร้ายไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่ลงโทษฐานพยายามทำร้ายถึงบาดเจ็บตามมาตรา 254,60
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ไม้กวาดด้ามตะพดทางด้ามทำร้ายร่างกายนายไพโรจน์ที่ศีรษะ 2 ที แต่มีเหตุพ้นวิสัยโดยนายไพโรจน์ยกแขนรับจึงถูกแต่แขนไม่ถึงบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา 254, 60, 338(3)
จำเลยรับสารภาพตลอดข้อหา
โจทก์จำเลยไม่สืบพยาน
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยตีผู้เสียหายไม่ถึงบาดเจ็บผิดตามมาตรา 338(3)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จำเลยจะรับสารภาพแต่เมื่อพิจารณาคำฟ้องที่ว่าจำเลยใช้ไม้กวาดตีแล้วเห็นว่าด้ามไม้กวาดตามปกติไม่ใช่ศาสตราวุธและจะมีขนาดไหนไม่ปรากฏคงไม่ใหญ่โต เพราะถูกที่แขนก็ไม่ถึงบาดเจ็บจำเลยจึงควรมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บจึงพิพากษายืน
