คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1857/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์กล่าวในฟ้องไว้ชัดว่าจำเลยกระทำโดยประมาท และอ้างบทมาตราที่ขอให้ลงโทษมาด้วย แม้โจทก์จะอ้างมาตราอื่นมาด้วยก็ดี หรือเรียงพิมพ์ชื่อพระราชบัญญัติที่แก้ไขเพิ่มเติมบทมาตราที่ขอให้ลงโทษมาผิดพลาดก็ดี ซึ่งจำเลยเข้าใจข้อหาดีอยู่แล้ว ดังนี้ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับ ส. สมคบกันจุไฟเผาในสวนของจำเลยโดยลักษณะน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่น และได้กระทำโดยประมาทปราศจากความระมัดระวังเป็นเหตุให้ไฟลุกลามไปไหม้สวนยางของผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 187, 186, 201 พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2475 มาตรา 5 และขอให้เพิ่มโทษจำเลยที่ 1

จำเลยทั้ง 2 ให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 ผิด มาตรา 201 จำคุก 3 เดือนและเป็นเรื่องประมาทเพิ่มโทษไม่ได้ ยกฟ้องเฉพาะนางแฝก

ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน โดยวินิจฉัยอุทธรณ์ด้วยว่าฟ้องไม่เคลือบคลุม

นายจันทร์จำเลยฎีกา แต่ศาลเดิมสั่งรับฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์กล่าวชัดเจนอยู่แล้วว่า จำเลยกระทำโดยประมาทและได้อ้างมาตรา 201 เป็นบทขอให้ลงโทษที่โจทก์อ้างบทมาตราอื่นมาด้วยก็ไม่ทำให้จำเลยไม่เข้าใจข้อหาได้ดี ส่วนที่โจทก์อ้างพระราชบัญญัติภาษีชั้นในเห็นได้ว่า เรียงหรือพิมพ์ผิดพลาดที่จริงเป็นพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา 2475 และจำเลยก็เข้าใจดีอยู่ดังปรากฏในอุทธรณ์ฎีกาของจำเลยจึงไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม พิพากษายืน

Share