แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าโจทก์เป็นบุตรของจำเลยซึ่งมีสิทธิฟ้องขอให้จำเลยรับโจทก์เป็นบุตร แม้มารดาโจทก์จะทำหนังสือรับรองว่าโจทก์ไม่ใช่บุตรของจำเลยและทำหนังสือมอบอำนาจให้จำเลยไปยื่นคำร้องขอเพิกถอนหลักฐานทะเบียนบ้านด้วยความสมัครใจก็หามีผลเป็นการเปลี่ยนแปลงหรือระงับสิทธิของโจทก์ไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ทั้งสองเป็นบุตรของนางสมหวังกับจำเลย ซึ่งเป็นสามีภริยากันโดยมิได้จดทะเบียนสมรส จำเลยได้แต่งงานอยู่กินกับนางสมหวังโดยเปิดเผยและเป็นที่รู้กันทั่วไปว่าโจทก์เป็นบุตรจำเลย ต่อมาจำเลยบังคับให้มารดาโจทก์ทำหนังสือรับรองว่าโจทก์ทั้งสองไม่ใช่บุตรของจำเลยและบังคับให้ทำหนังสือมอบอำนาจให้จำเลยไปยื่นคำร้องขอเพิกถอนหลักฐานทะเบียนบ้าน ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอให้พิพากษาให้โจทก์ทั้งสองเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของจำเลย และให้จำเลยดำเนินการแก้ไขทะเบียนบ้านให้ถูกต้อง กับให้จ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูโจทก์จนกว่าจะจบการศึกษาชั้นมหาวิทยาลัย
จำเลยให้การว่า จำเลยไม่เคยแต่งงานอยู่กินกับนางสมหวังมารดาโจทก์ทั้งไม่เคยอุปการะเลี้ยงดูนางสมหวังในฐานะภริยาและโจทก์ทั้งสองในฐานะบุตร จำเลยไม่รับรองว่าโจทก์ทั้งสองเป็นบุตรซึ่งเกิดจากจำเลย นางสมหวังได้ทำหนังสือรับรองว่าโจทก์ทั้งสองไม่ใช่บุตรอันเกิดจากจำเลย และมอบอำนาจให้จำเลยไปยื่นคำร้องขอเพิกถอนหลักฐานทะเบียนบ้านโดยสมัครใจ โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขอให้จำเลยรับรองโจทก์เป็นบุตร และเรียกค่าอุปการะจากจำเลยขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ทั้งสองเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของจำเลย ให้จำเลยไปดำเนินการแก้ไขทะเบียนบ้านให้ถูกต้อง และให้จ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูแก่โจทก์ทั้งสองตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2516 จนกว่าโจทก์จะบรรลุนิติภาวะ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูแก่โจทก์ทั้งสองนับแต่วันมีคำพิพากษาถึงที่สุดจนกว่าโจทก์จะบรรลุนิติภาวะ ข้อที่ให้จำเลยไปแก้ไขทะเบียนบ้านให้ถูกต้องนั้นให้ยก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่าโจทก์ทั้งสองเป็นบุตรของจำเลยซึ่งเกิดจากนางสมหวัง โดยจำเลยกับนางสมหวังได้อยู่กินด้วยกันอย่างเปิดเผยในระยะเวลาซึ่งนางสมหวังมารดาโจทก์อาจตั้งครรภ์ได้ และวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ที่จำเลยฎีกาอีกข้อหนึ่งว่า จำเลยไม่ได้บังคับให้นางสมหวังทำหนังสือรับรองว่าโจทก์ทั้งสองไม่ใช่บุตรของจำเลย และไม่ได้บังคับให้นางสมหวังทำหนังสือมอบอำนาจให้จำเลยไปยื่นคำร้องขอเพิกถอนหลักฐานทะเบียนบ้าน แต่นางสมหวังกระทำด้วยความสมัครใจ ย่อมสมบูรณ์และบังคับได้ตามกฎหมายนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า โจทก์ทั้งสองเป็นบุตรของจำเลยซึ่งมีสิทธิฟ้องขอให้จำเลยรับโจทก์เป็นบุตร ถึงแม้นางสมหวังมารดาโจทก์จะทำหนังสือรับรองว่า โจทก์ทั้งสองไม่ใช่บุตรของจำเลยและทำหนังสือมอบอำนาจให้จำเลยไปยื่นคำร้องขอเพิกถอนหลักฐานทะเบียนบ้านด้วยความสมัครใจ ก็หามีผลเป็นการเปลี่ยนแปลงหรือระงับสิทธิของโจทก์ไม่”
พิพากษายืน
