แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จะมีข้าวเพิ่มเติมอีกกี่ครั้งก็ตาม เมื่อรวมกันมีจำนวนต้องแจ้งปริมาณสถานที่เก็บแล้วไม่แจ้ง เป็นความผิดต้องริบทั้งหมด
พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคฯ 2488 และ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 ไม่ขัดแย้งหรือลบล้างกัน
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยมีข้าวสารไว้ในครอบครอง 8 กระสอบหนัก 839 กิโลกรัม มิได้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บตามประกาศ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยและให้ริบข้าว 8 กระสอบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ว่า เดิมมีข้าวอยู่ 4 กระสอบไม่ต้องแจ้งได้ซื้อมาเพิ่มอีก 4 กระสอบ ซึ่งควรริบแต่ 4 กระสอบหลังเท่านั้น
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ภายหลังได้มีพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 ออกมาใหม่ ให้มีข้าวได้ถึง 1,000 กิโลกรัม โดยไม่ต้องแจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ ต้องบังคับตามกฎหมายฉบับหลังให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่าพระราชบัญญัติ 2 ฉบับนั้นมิได้โต้แย้งหรือลบล้างซึ่งกันและกัน เมื่อจำเลยฝ่าฝืนพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคฯ ก็ลงโทษตามพระราชบัญญัตินี้ได้ ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาในเรื่องริบข้าวของกลาง
ศาลอุทธรณ์ พิพากษาริบข้าว 8 กระสอบ ของกลาง ยืนตามศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยจะซื้อหรือมีข้าวไว้กี่ครั้งก็ตาม เมื่อรวมกันมีจำนวนที่ต้องแจ้งปริมาณสถานที่เก็บแล้วไม่แจ้ง ก็ต้องถือว่าข้าวทั้งหมดที่มีอยู่ในความครอบครองเป็นข้าวที่เกี่ยวกับความผิดทั้งสิ้น ซึ่งตามมาตรา 20 ให้ริบเสีย พิพากษายืน
