แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
โจทก์ได้รับอนุญาตจากศาลให้ผัดฟ้องจำเลยได้ เมื่อไม่ฟ้องในระยะเวลาที่ขอผัดฟ้อง แต่ต่อมาได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมอัยการให้ฟ้องได้ โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลย
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295 ปรับ 200 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกาว่า โจทก์ไม่ฟ้องจำเลยภายในระยะเวลาที่ผัดฟ้อง ถือว่าการสอบสวนและคำฟ้องของโจทก์ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีกฎหมายใด ๆ ที่จะให้อำนาจหรือให้อธิบดีกรมอัยการอนุญาตให้โจทก์มีอำนาจฟ้องคดีนี้ได้อีก ต้องยกฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ในปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวนั้นพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวงพ.ศ. 2499 มาตรา 9 บัญญัติว่า “ห้ามมิให้พนักงานอัยการฟ้องคดี เมื่อพ้นกำหนดเวลาตามมาตรา 7 เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมอัยการ” และตามมาตรา 7 บัญญัติให้พนักงานอัยการยื่นฟ้องผู้ต้องหาให้ทันภายในกำหนดเวลาเจ็ดสิบสองชั่วโมง ถ้ามีกรณีจำเป็นไม่สามารถฟ้องผู้ต้องหาต่อศาลให้ทันภายในกำหนดเวลาดังกล่าว ก็ให้พนักงานอัยการยื่นคำร้องขอผัดฟ้องต่อศาลได้ตามข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ที่บังคับไว้ ฉะนั้นในกรณีคดีนี้ ปรากฏว่าโจทก์ได้รับอนุญาตจากศาลให้ผัดฟ้องจำเลยได้ เมื่อโจทก์ไม่ฟ้องจำเลยภายในระยะเวลาที่ขอผัดฟ้อง แต่ต่อมาได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมอัยการให้ฟ้องคดีนี้ได้ โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลยตามบทบัญญัติมาตรา 9 ดังกล่าวข้างต้น”
พิพากษายืน
