คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1551/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การมีไม้สักแปรรูปไว้ในครอบครองจำนวนเกิน 0.20 เมตรลูกบาศก์ โดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น ไม้สักของกลางจึงเป็นไม้ที่มีไว้เนื่องจากการกระทำผิดต่อพระราชบัญญัติป่าไม้ จึงต้องริบตามมาตรา 74 และโจทก์ไม่จำต้องบรรยายไว้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ที่จำเลยมีไว้หรือได้มาเนื่องจากการกระทำผิดพระราชบัญญัติป่าไม้

ย่อยาว

คดีนี้ จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องของโจทก์ ฟังได้ว่าจำเลยบังอาจมีไม้สักแปรรูปเนื้อไม้ ๒.๘๓ เมตรลูกบาศน์ ไว้ในครอบครองในเขตควบคุมการแปรรูปไม้ที่ตำบลป่าซาง อำเภอปากช่อง จังหวัดลำพูน โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย ๑๖๐ บาท ตามพ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มาตรา ๔๘,๗๓ เมื่อได้ลดโทษหนึ่งในสามที่รับสารภาพตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๕๙ ให้แล้ว แต่ไม่ริบไม้ของกลางโดยเห็นว่าไม้ที่จะพึงริบได้ตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มาตรา ๗๔ นั้นต้องเป็นไม้ที่ได้มาหรือมีไว้เนื่องจากการกระทำผิด พ.ร.บ.ป่าไม้มาก่อนแล้วมิใช่ได้มาหรือมีไว้เป็นการกระทำผิดต่อ พ.ร.บ.ป่าไม้ก็จะริบด้วยได้ โจทก์มิได้บรรยายในฟ้อง+เนื่องจากกระทำผิด พ.ร.บ.ป่าไม้
โจทก์อุทธรณ์ว่า ความผิดในเรื่องนี้คือมีไม้สักแปรรูปไว้ในครอบครองจำนวนเกิน ๐.๒๐ เมตรลูกบาศก์ โดยมิได้รับอนุญาต จึงต้องริบไม้ของกลางตามพ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มาตรา ๗๔ ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายความครบถ้วนตามความหมายแพ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๕๘ แล้ว
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ริบไม้ของกลาง
จำเลยฎีกาขอมิให้ริบไม้ของกลาง
ศาลฎีกาเห็นว่า ความในมาตรา ๗๔ แห่งพ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มีว่า “บรรดาไม้หรือของป่าอันได้มาหรือมีไว้เนื่องจากการกระทำผิดต่อพระราชบัญญัตินี้ ให้ริบเสียทั้งสิ้น” ความผิดในเรื่องนี้ก็คือการมีไม้สักแปรรูปไว้ในครอบครองจำนวนเกิน ๐.๒๐ เมตรลูกบาศก์ โดยไม่ได้รับอนุญาต ไม้สักของกลางจึงเป็นไม้ที่มีใช้เนื่องจากการกระทำผิดต่อ พ.ร.บ.ป่าไม้ จึงต้องริบตามมาตรา ๗๔ ฟ้องของโจทก์ไม่จำต้องบรรยายไว้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ที่จำเลยมีไว้หรือได้มาเนื่องจากการกระทำผิดพระราชบัญญัติป่าไม้
พิพากษายืน

Share