แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกับผู้ตายเกิดวิวาทชกต่อยกันด้วยมือเปล่าก่อนจำเลยสู้ไม่ได้จึงร้องเรียกให้เพื่อนช่วย เพื่อเข้ามาช่วยแล้วใช้มีดแทงผู้ตาย ดังนี้เมื่อมีพฤติการณ์ประกอบให้เห็นว่าการแทงผู้ตายตายนั้น เป็นการกระทำของเพื่อนเอง ซึ่งเกินเลยจากที่จำเลยขอให้ช่วยแล้ว จำเลยก็ยังไม่ควรมีผิดฐานสมคบกันเพื่อฆ่าผู้ตายตาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกับพวกใช้กำลังกายเตะชกต่อยและใช้อาวุธมีดแทงทำร้ายพลตำรวจหนู ถึงแก่ความตายขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๔๙
ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยกับผู้ตายเกิดโต้เถียงวิวาทชกต่อยกันขึ้น จำเลยสู้ไม่ได้เรียกนายเลี่ยมช่วย ผู้ตายถอยหลังตกนอกชานไปยังพื้นดิน จำเลยโดดตามไปนายเลี่ยมก็ตามไป พอผู้ตายลุกขึ้นได้นายเลี่ยมก็ชักมีดแทงถูกลิ้นปี่ผู้ตาย ๑ ที ถึงแก่ความตาย
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจะฟังว่าจำเลยสมคบกับนายเลี่ยมแทงผู้ตายไม่ถนัด พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑ จำคุก ๑๐ ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าจริงอยู่ตอนแรกผู้ตายกับจำเลยเกิดวิวาทชกต่อยกันขึ้นก่อน แต่เมื่อจำเลยสู้ไม่ได้จึงเรียกให้นายเลี่ยมช่วยแต่จะหมายความเลยไปถึงว่า จำเลยใช้ให้นายเลี่ยมฆ่าผู้ตายยังไม่ได้ เพราะในขณะนั้นนายเลี่ยมจะมีอาวุธอย่างใดหรือไม่ และจะช่วยจำเลยแค่ไหนถึงกับจะฆ่าผู้ตายหรือไม่ จำเลยไม่อาจจะล่วงรู้ได้เป็นเรื่องแล้วแต่อำเภอใจของนายเลี่ยม ฉะนั้นลำพังถ้อยคำของจำเลยที่ขอให้นายเลี่ยมช่วยยังไม่พอจะฟังว่าจำเลยสมคบกับนายเลี่ยมฆ่าผู้ตาย เมื่อผู้ตายตกจากชานเรือนไปแม้จำเลยได้โดดตามไปก็ดี จำเลยก็ไปยืนอยู่เฉย ๆ ต่างไม่มีอาวุธและจำเลยไม่ได้ทำอะไรแก่ผู้ตายอีกเมื่อนายเลี่ยมแทงผู้ตายแล้ว ผู้ตายวิ่งไปจำเลยก็มิได้ไล่ติดตามมาจะทำร้ายแต่อย่างใดจำเลยกับผู้ตายรับราชการอยู่สถานีตำรวจแห่งเดียวกัน ไม่มีสาเหตุกันมาแต่ก่อนอย่างใดว่าพยานหลักฐานโจทก์ยังไม่เพียงพอจะให้ฟัง่า จำเลยสมคบกับนายเลี่ยมแทงผู้ตายตายเป็นการกระทำของนายเลี่ยมเอง ซึ่งเกินเลยจากที่จำเลยร้องขอให้ช่วย จำเลยจึงยังไม่มีผิดฐานสมคบกับนายเลี่ยมฆ่าผู้ตาย
จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์
