แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ผู้รับประกันภัยอาศัยสิทธิโดยการรับช่วงสิทธิตามสัญญาประกันภัยฟ้องเรียกเงินที่ได้ชดใช้ให้แก่ผู้เอาประกันภัยไปตามสัญญาประกันภัยจากผู้รับประกันภัยค้ำจุนรถคันเกิดเหตุมีอายุความ 2 ปีนับแต่วันเกิดวินาศภัย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 882 วรรคแรก
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นผู้รับประกันภัยค้ำจุนรถยนต์เก๋งคันหมายเลขทะเบียน 6 ง-9641 กรุงเทพมหานคร ไว้จากนางรัชนี ฤาไชย จำเลยเป็นผู้รับประกันภัยรถยนต์บรรทุกคันหมายเลขทะเบียน 80-0965 เพชรบุรี ไว้จากนางสาวฉวี เกษมสุขเมื่อวันที่ 12 มกราคม 2526 เวลา 15 นาฬิกา นายพจน์ ฤาไชยได้ขับรถยนต์เก๋งคันหมายเลขทะเบียน 6 ง-9641 กรุงเทพมหานครมาตามถนนปัทมานนท์ นายสมศักดิ์ ล้ำประเสริฐลูกจ้างหรือตัวแทนของนางสาวฉวี ขับรถยนต์บรรทุกคันหมายเลขทะเบียน 80-0965เพชรบุรี ไปในทางการที่จ้างหรือตามคำสั่งจากนางสาวฉวีด้วยความประมาทชนรถยนต์เก๋งคันหมายเลขทะเบียน 6 ง-9641 กรุงเทพมหานครเป็นเหตุให้รถยนต์เก๋งเสียหายและนายพจน์ได้รับอันตรายสาหัสโจทก์ต้องชดใช้ความเสียหายให้แก่รถยนต์เก๋งคันหมายเลขทะเบียน6 ง-9641 กรุงเทพมหานคร ที่รับประกันไว้ ค่ายกลากรถ ค่ารักษาพยาบาลนายพจน์ซึ่งเอาประกันภัยอุบัติเหตุไว้ รวมค่าเสียหาย148,050 บาท โจทก์จึงรับช่วงสิทธิมาฟ้องเรียกจากจำเลยผู้รับประกันภัยรถยนต์บรรทุกคันหมายเลขทะเบียน 80-0965 เพชรบุรีขอให้บังคับจำเลยชำระเงินแก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า ฟ้องโจทก์ขาดอายุความ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์โจทก์และจำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ปัญหาสุดท้ายที่จำเลยฎีกาว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความ เนื่องจากโจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายในมูลละเมิดซึ่งมีอายุความ 1 ปี นับแต่วันทำละเมิดคือวันที่ 12 มกราคม 2526เมื่อนับถึงวันฟ้องขาดอายุความแล้วนั้น เห็นว่า คดีนี้โจทก์ในฐานะผู้รับประกันภัยอาศัยสิทธิโดยการรับช่วงสิทธิตามสัญญาประกันภัยมาฟ้องเรียกเงินที่ได้ชดใช้ให้แก่ผู้เอาประกันภัยไปตามสัญญาประกันภัยจากจำเลย ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยค้ำจุนรถคันเกิดเหตุซึ่งนายสมศักดิ์เป็นผู้ขับย่อมมีอายุความ 2 ปีนับแต่วันเกิดวินาศภัยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 882 วรรคแรก หาใช่ถืออายุความ 1 ปี ดังข้อฎีกาของจำเลยไม่ ดังนั้น เมื่อโจทก์ฟ้องคดีวันที่ 15 มิถุนายน 2527 ยังไม่พ้น 2 ปี นับแต่วันเกิดวินาศภัยคือ วันที่ 12 มกราคม 2526 ฟ้องโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษานั้นชอบแล้ว”
พิพากษายืน
