แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีมีทุนทรัพย์เพียง 5,000 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นในข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์จับจองโก่นสร้างที่ประมาณ ๑๐๐ ไร่ มาประมาณ ๑๐ ปีเศษได้ไปยื่นคำร้องขอหนังสือสำคัญ พนักงานได้ออกรังวัดชันสูตรที่ดินแล้ว จำเลยซึ่งเป็นผู้ขออาศัยได้คัดต้านการขอหนังสือสำคัญของโจทก์ และได้ยื่นคำร้องเพื่อออกหนังสือสำคัญเพื่อเอาเป็นของจำเลย ที่พิพาทราคาไร่ละ ๑๐๐ บาท เฉพาะที่จำเลยแย่งการครอบครองเป็นเนื้อที่ประมาณ ๕๐ ไร่ ขอให้ศาลพิพากษาว่า ที่ ๑๐๐ ไร่เป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้อง
จำเลยให้การว่า ที่พิพาทเนื้อที่ประมาณ ๕๐ ไร่เป็นของจำเลย โจทก์ไม่เคยโก่นสร้างครอบครอง จำเลยครอบครองที่พิพาทมาเกิน ๑ ปีแล้ว คดีโจทก์ขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยนำสืบฟังได้ว่าจำเลยได้เข้าถางทำในที่พิพาทมา ๑๐ ปีเศษแล้ว ให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่พิพาทมีเนื้อที่ประมาณ ๕๐ ไร่โจทก์ตีราคาไร่ละ ๑๐๐ บาทจึงมีราคาเพียง ๕,๐๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นในข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาเพียงข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๘ จึงไม่รับวินิจฉัย
ให้ยกฎีกาโจทก์.
