แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สาบาลตัวเบิกความเท็จต่อศาลแม้ไม่ทำให้ผู้ใดเสียหาย แต่ถ้าเป็นข้อสำคัญที่จะทำให้คดีแพ้ชนะแล้วต้องมีความผิด
ย่อยาว
เดิมจำเลยแพ้ความ บ. ๆ จึงนำยึดทรัพย์ของจำเลย โจทก์ในคดีนี้ยื่นคำร้องคัดค้านว่าทรัพย์เหล่านี้เป็นของโจทก์ โดยจำเลยขายให้โจทก์แล้วในชั้นไต่สวนขัดทรัพย์จำเลยได้สาบาลตัวเบิกความเป็นพะยานว่า ทรัพย์เหล่านี้จำเลยได้ทำสัญญาขายให้โจทก์โดยสมยอมเพื่อฉ้อเจ้าหนี้ซึ่งเป็นความเท็จ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานเบิกความเท็จ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตาม ม. ๑๕๕ แห่งกฎหมายอาญา
จำเลยฎีกาว่าโจทก์มิได้เสียหายอย่างไรเพราะในคดีชั้นขัดทรัพย์ศาลได้คืนทรัพย์ให้โจทก์ไปแล้ว
ศาลฎีกาตัดสินว่าในเรื่องเบิกความเท็จนั้น เจ้าทุกข์จะเสียหายหรือไม่หาใช่เป็นข้อสำคัญไม่ ข้อความที่จำเลยเบิกความในชั้นขัดทรัพย์นั้นเป็นข้อที่จะทำให้คดีแพ้และชนะจึงเป็นข้อสำคัญในคดี โดยที่จำเลยได้สาบาลตัวและรู้อยู่แล้วว่า เป็นเท็จ จึงต้องมีความผิด พิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย
