แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยบอกเจ้าพนักงานจับกุมลูกจ้างผู้อื่นอันมีมูลอาจเป็นผิดในทางอาญานั้นเป็นอำนาจอันชอบด้วยกฎหมายของจำเลยที่จะกระทำได้แม้จะเป็นเหตุให้ลูกจ้างต้องคุมขังแลโจทก์ผู้เป็นนายจ้างได้รับความเสียหายเพราะเหตุนี้ โจทก์ก็หามีสิทธิฟ้องเรียกค่าเสียหายฐานละเมินได้ไม่
ย่อยาว
ได้ความว่าเดิม บ. มาตกลงจำเลยรับจ้างจะลากเรือจำเลยให้ จำเลยได้มอบเงินค่าจ้าง 80 บาทให้ บ. ไป ถึงกำหนด บ. มิได้มา จำเลยจึงนำความไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานหาว่าฉ้อโกง ภายหลังจำเลยมาพบ บ. เข้าจำเลยจึงนำเจ้าพนักงานจับ บ. ซึ่งขณะนั้นเป็นนายท้ายเรือกลไฟของโจทก์อยู่ซึ่งกำลังจะลากเรือจากปากน้ำโพไปนครสวรรค์ บ.ถูกกักขังอยู่ที่สถานีตำรวจประมาณ 5 – 6 ชั่วโมง โจทก์ก็ประกันตัวออกมา โจกท์จึงฟ้องเรียกค่าเสียหาย โดยอ้างว่าจำเลยละเมิดแกล้งจับ บ.นายท้ายเรือของโจทก์ เป็นเหตุให้โจทก์ต้องเสียหายเป็นเงิน 1,250 บาท
ศาลฎีกาเห็นว่า กรณีแห่งข้อเท็จจริงมีมูลไปในทางความผิดฐานฉ้อโกง จำเลยมีอำนาจอันชอบด้วยกฎหมายที่จะนำเจ้าพนักงานจับกุม บ. ผู้กระทำผิดได้ หาเป็นการละเมิดสิทธิแต่ประการใดไม่ แม้โจทก์ผู้เป็นนายจ้างจะได้รับความเสียหาย จำเลยก็มิต้องรับผิดจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์
