แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์มอบเงินให้จำเลยไปหาซื้อกระบือให้โจทก์ มิใช่เป็นเรื่องกู้ยืมเงินตาม ป.พ.พ. มาตรา 653 ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ เมื่อจำเลยไม่ซื้อกระบือให้โจทก์ ๆ ก็ฟ้องเรียกเงินคืนจากจำเลยได้
ย่อยาว
ได้ความว่าโจทก์ได้มอบเงิน ๑๗,๖๒๐ บาทให้จำเลยที่ ๒ ไปซื้อกระบือให้แก่โจทก์ จำเลยที่ ๒ ซื้อกระบือได้ ๑๐ ตัวแล้ว แต่ยังไม่พอ จำเลยที่ ๒ ได้รับรองต่อโจทก์ว่า จะหาซื้อกระบือให้ได้ ๑๕ ตัว ต่อมาจำเลยที่ ๒ ได้ให้จำเลยที่ ๑ ผู้เป็นบุตรเขยเอากระบือไปขายเสีย แล้วจำเลยที่ ๒ ได้เอาเงินมาใช้ให้โจทก์รวม ๕,๕๐๐ บาท ยังคงค้างอยู่อีก ๑๒,๑๒๐ บาท
ศาลชั้นต้นเชื่อว่าเจตนาของโจทก์และจำเลยที่ ๒ เป็นเรื่องกู้ยืมเงินกัน เมื่อไม่มีหลักฐานการกู้ยืมเงิน จะฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ แต่สำหรับจำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นบุตรเขยจำเลยที่ ๒ นั้น ได้ยอมรับว่าได้รับเงินไปทั้งหมด และได้ทำสัญญาให้โจทก์ไว้ในชั้นอำเภอว่า จะชดใช้เงินให้โจทก์ภายในกำหนด ๒ เดือน ศาลย่อมบังคับจำเลยที่ ๑ ชดใช้เงินให้แก่โจทก์ได้ จึงพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ ใช้เงิน ๑๒,๑๒๐ บาทกับดอกเบี้ย ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๒
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ โดยพิพากษาแก้ให้จำเลยที่ ๒ ร่วมกับจำเลยที่ ๑ ใช้เงินให้โจทก์ตามคำพิพากษาชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงข้างต้นเป็นเรื่องโจทก์มอบเงินให้จำเลยที่ ๒ ไปหาซื้อกระบือให้โจทก์ มิใช่เป็นเรื่องกู้ยืมเงินตามป.พ.พ. มาตรา ๖๕๓ ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ โจทก์ก็ฟ้องจำเลยที่ ๒ ได้
