แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยละเมิดลิขสิทธิ์งานวรรณกรรมโปรแกรมคอมพิวเตอร์โดยนำแผ่นวีซีดีเกมส์ที่บันทึกข้อมูลโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งมีผู้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ออกให้เช่าโดยให้เล่นผ่านเครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ให้ปรากฏเป็นภาพและเสียงทางจอโทรทัศน์เครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์และโทรทัศน์จึงเป็นทรัพย์สินที่ใช้ในการกระทำความผิดที่ศาลมีอำนาจสั่งให้ริบทรัพย์ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 11 มกราคม 2549 เวลากลางวัน จำเลยได้ละเมิดลิขสิทธิ์ในงานสร้างสรรค์ประเภทงานวรรณกรรมโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของบริษัทอิเลคโทรนิค อาร์ต อิงค์ จำกัด ผู้เสียหาย โดยการนำแผ่นวีซีดีเกมส์ ที่บันทึกข้อมูลโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งได้มีผู้ทำซ้ำ ดัดแปลงขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้เสียหาย จำนวน 4 แผ่น ออกให้เช่า เสนอให้เช่าแก่บุคคลทั่วไปโดยให้เล่นผ่านเครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ให้ปรากฏเป็นภาพและเสียงทางจอโทรทัศน์ให้บริการแก่ลูกค้าที่เช่าและใช้บริการเพื่อแสวงหากำไรในทางการค้า โดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าแผ่นวีซีดีเกมส์ดังกล่าวเป็นงานที่ได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้เสียหายและโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เสียหาย เจ้าพนักงานจับกุมจำเลยได้พร้อมด้วยแผ่นวีซีดีเกมส์ จำนวน 4 แผ่น เครื่องเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ จำนวน 1 เครื่อง และโทรทัศน์ จำนวน 1 เครื่อง อันเป็นทรัพย์ที่ใช้ในการกระทำความผิดดังกล่าวเป็นของกลาง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 4, 6, 8, 15, 27, 30, 31, 61, 70, 75, 76 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 ให้แผ่นวีซีดีเกมส์ของกลางที่ละเมิดลิขสิทธิ์ตามฟ้องจำนวน 4 แผ่น ตกเป็นของเจ้าของลิขสิทธิ์ ส่วนของกลางอื่นขอให้ริบ และสั่งจ่ายเงินค่าปรับฐานละเมิดลิขสิทธิ์กึ่งหนึ่งให้แก่ผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 (1), มาตรา 70 วรรคสอง ฐานละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า ให้รอการกำหนดโทษไว้มีกำหนด 1 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ให้แผ่นวีซีดีเกมส์ของกลางที่ละเมิดลิขสิทธิ์ตกเป็นของผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า “ที่โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบเครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ 1 เครื่อง กับเครื่องรับโทรทัศน์ 1 เครื่อง ของกลางนั้น เห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องในข้อ 2 ว่า จำเลยละเมิดลิขสิทธิ์งานวรรณกรรมโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โดยนำแผ่นวีซีดีเกมส์ที่บันทึกข้อมูลโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งมีผู้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ออกให้เช่าโดยให้เล่นผ่านเครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ให้ปรากฏเป็นภาพและเสียงทางจอโทรทัศน์ และบรรยายฟ้องข้อ 3 ว่า เจ้าพนักงานยึดได้แผ่นวีซีดีเกมส์ 4 แผ่น เครื่องเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ 1 เครื่อง โทรทัศน์ 1 เครื่อง อันเป็นทรัพย์ที่ใช้ในการกระทำความผิดเป็นของกลาง และจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่า จำเลยได้ใช้เครื่องเล่นเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์และโทรทัศน์ในการกระทำความผิดตามฟ้อง ที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางไม่ริบของกลางในส่วนนี้ด้วยนั้น ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศไม่เห็นพ้องด้วย อุทธรณ์ของโจทก์ฟังขึ้น”
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ริบเครื่องเพลย์สเตชั่นพร้อมอุปกรณ์ 1 เครื่อง และโทรทัศน์ 1 เครื่อง ของกลาง นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง
