แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พวกโจทก์ร่วมและพวกจำเลยต่างสมัครใจเข้าทำร้ายซึ่งกันและกันในทันทีทันใด โดยมิได้นัดหมายว่าผู้ใดจะกระทำการใด ทั้งไม่ปรากฏว่าพวกจำเลยเตรียมอาวุธมาแต่แรกเพื่อจะก่อเหตุ การที่จำเลยที่ 2ใช้มีดแทงฆ่าผู้ตายและจำเลยที่ 4 ใช้มีดแทงพยายามฆ่าโจทก์ร่วมที่ 2จำเลยที่ 2 จึงมีความผิดฐานฆ่าผู้ตาย และจำเลยที่ 4 มีความผิดฐานพยายามฆ่าโจทก์ร่วมที่ 2 ส่วนจำเลยที่ 1 ที่ 3 มีเจตนาร่วมกับจำเลยที่ 2 ที่ 4 ทำร้ายพวกโจทก์ร่วมมาแต่ต้น จำเลยที่ 1 ที่ 3ย่อมมีความผิดฐานทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้ผู้นั้นถึงแก่ความตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 วรรคแรก การกระทำของจำเลยทั้งสี่ที่ได้ทำร้ายพวกโจทก์ร่วมนั้นก็โดยมีเจตนาที่จะทำร้ายบุคคลดังกล่าวทุกคนไม่ได้แบ่งแยกว่าเป็นใคร ลักษณะของเจตนากระทำความผิดจึงเป็นอันเดียว เกิดขึ้นในวาระเดียวกันและต่อเนื่องกันตลอดแม้กระทำหลายครั้งต่อหลายบุคคลก็อยู่ภายในเจตนาเดียวกันนั้นมิใช่หลายเจตนาการกระทำของจำเลยทั้งสี่จึงเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท จำเลยทั้งสี่ ผู้ตายและโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 สมัครใจวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน ผู้ตายจึงมิใช่ผู้เสียหาย โจทก์ร่วมที่ 1ซึ่งเป็นภริยาผู้ตาย และโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 จึงมิใช่ผู้เสียหายตามกฎหมาย ไม่มีสิทธิขอเข้าร่วมเป็นโจทก์จึงต้องยกคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ของโจทก์ร่วมทั้งสาม
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสี่ได้กระทำความผิดต่อกฎหมายหลายบทหลายกระทงต่างกรรมกัน กล่าวคือ จำเลยทั้งสี่ร่วมกันใช้กำลังชกต่อยและใช้มีดรุมแทงนายไพฑูรย์หรือไพทูลผู้ตายหลายครั้งถูกที่บริเวณหน้าอกขวาซ้ายและแขนซ้ายโดยเจตนาฆ่าเป็นเหตุทำให้ผู้ตายได้รับบาดเจ็บและถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา และจำเลยทั้งสี่ได้ร่วมกันใช้กำลังชกต่อยและใช้มีดแทงนายประสิทธิ์ นายอำพล นายสุรชัยหลายครั้ง ถูกที่บริเวณชายโครงขวา ต้นแขนขวา ข้อพับแขนซ้ายหน้าอกขวาของนายประสิทธิ์และถูกที่เหนือข้อมือซ้ายของนายอำพลกับถูกที่ใต้คาง หางคิ้วขวา ดั้งจมูกของนายสุรชัยโดยเจตนาฆ่าเป็นเหตุให้นายประสิทธิ์ได้รับอันตรายสาหัส ทุพพลภาพป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาหรือจนประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกินกว่า20 วัน ส่วนนายอำพลและนายสุรชัยได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 91, 83, 80พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6)พ.ศ. 2526 มาตรา 4
ระหว่างพิจารณานางวราภรณ์ ภริยาของนายไพฑูรย์ผู้ตายนายประสิทธิ์ นายอำพล ยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ศาลชั้นต้นอนุญาต
จำเลยทั้งสี่ให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 ที่ 3 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 วรรคแรก, 83 จำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 จำเลยที่ 4 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80
โจทก์ โจทก์ร่วมทั้งสามและจำเลยที่ 4 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 391 จำเลยที่ 3 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปัญหาตามฎีกาของโจทก์ว่า จำเลยทั้งสี่มีความผิดฐานร่วมกันฆ่าผู้ตาย พยายามฆ่าโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3และนายสุรชัยอันเป็นความผิดหลายกรรมหรือไม่ ข้อเท็จจริงที่ทั้งสองฝ่ายนำสืบฟังได้ว่า เหตุเกิดขึ้นเนื่องจากต่างฝ่ายต่างสมัครใจเข้าทำร้ายซึ่งกันและกันในทันทีทันใด โดยมิได้นัดหมายว่าผู้ใดจะกระทำการใด ทั้งไม่ปรากฏว่า จำเลยทั้งสี่ได้ตระเตรียมอาวุธมาแต่แรกเพื่อจะก่อเหตุการณ์ที่จำเลยที่ 2 ใช้มีดแทงฆ่าผู้ตายและจำเลยที่ 4 ใช้มีดแทงพยายามฆ่าโจทก์ร่วมที่ 2 จำเลยที่ 2 จึงมีความผิดฐานฆ่าผู้ตาย และจำเลยที่ 4 มีความผิดฐานพยายามฆ่าโจทก์ร่วมที่ 2 ส่วนจำเลยที่ 1 ที่ 3 เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยที่ 1ที่ 3 มีเจตนาร่วมกับจำเลยที่ 2 ที่ 4 ทำร้ายผู้ตายและโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 กับนายสุรชัยมาแต่ต้น จำเลยที่ 1 ที่ 3 ย่อมมีความผิดฐานทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้ผู้นั้นถึงแก่ความตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 วรรคแรก การกระทำของจำเลยทั้งสี่ที่ได้ทำร้ายผู้ตายโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 และนายสุรชัยนั้นก็โดยมีเจตนาที่จะทำร้ายบุคคลดังกล่าวทุกคนไม่ได้แบ่งแยกว่าเป็นใครลักษณะของเจตนากระทำความผิดจึงเป็นอันเดียว เกิดขึ้นในวาระเดียวกันและต่อเนื่องกันตลอด แม้กระทำหลายครั้งต่อหลายบุคคลก็อยู่ภายในเจตนาเดียวกันนั้น มิใช่หลายเจตนา การกระทำของจำเลยทั้งสี่จึงเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท
จำเลยทั้งสี่ ผู้ตายและโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 กับนายสุรชัยสมัครใจวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน ผู้ตายจึงมิใช่ผู้เสียหายนางวราภรณ์ ภริยาผู้ตายและโจทก์ร่วมที่ 2 ที่ 3 จึงมิใช่ผู้เสียหายตามกฎหมาย ไม่มีสิทธิขอเข้าร่วมเป็นโจทก์
พิพากษาแก้เป็นให้บังคับคดีจำเลยทั้งสี่ไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นแต่ให้ยกคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ของโจทก์ร่วมทั้งสาม
