แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องขอให้ขับไล่ออกจากที่ดินและโรงเรือนซึ่งสร้างอยู่บนที่ดินนั้น ศาลพิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดินแต่ประการเดียว ไม่เป็นการพิพากษาเกินคำขอ
ย่อยาว
คดีทั้งสี่สำนวนนี้ศาลรวมพิจารณาและพิพากษา
โจทก์ฟ้องอย่างเดียวกันว่าโจทก์เป็นเจ้าของที่ดินและโรงเรือนซึ่งตั้งอยู่ในที่ดินนี้ ขอให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากโรงเรือนและที่ดิน กับให้ใช้ค่าเสียหาย
จำเลยต่อสู้ทำนองเดียวกันว่านายผุดเช่าที่ดินจากเจ้าของเดิมแล้วปลูกโรงเรือนพิพาทขึ้น ต่อมานายผุดได้ขายโรงเรือนเหล่านี้ให้พวกจำเลย พวกจำเลยได้เช่าที่ดินนี้จากเจ้าของที่ดินต่อมา โจทก์ไม่มีสิทธิขับไล่จำเลย
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากโรงเรือนและที่ดิน และให้ใช้ค่าเสียหาย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์เฉพาะข้อที่ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากโรงเรือนพิพาท นอกจากที่แก้ให้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยทั้งหมดฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคำขอท้ายฟ้องทุกสำนวนของโจทก์มีว่าขอให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่ดินและโรงเรือน ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลยนอกจากที่ดินแต่สถานเดียวจึงไม่ใช่พิพากษาเกินคำขอ พิพากษายืน.
