คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1885/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อในสัญญาจ้างไม่ปรากฎว่าผู้จ้างจะให้สินจ้างแก่ผู้รับจ้างตลอดเวลาที่ทำงานตามมาตรา 575 หรือจะให้เพื่อผลสำเร็จแห่งการที่ผู้รับตกลงจะทำให้ตามมาตรา 587 ดังนี้ก็เป็นเรื่องที่จะสืบประกอบข้อตกลงกันนั้นว่าเป็นเรื่องจ้างแรงงานหรือจ้างทำของ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ตกลงจ้างโจทก์ไปทำเตาเผาถ่านที่คลองแขยง อำเภอคลองขลุง จังหวัดกำแพงเพ็ชร์คิดค่าจ้างให้โจทก์เป็นรายเดือน ๆ ละ ๑๕๐ บาทและรับรองจะให้โจทก์กินอยู่ไม่อดอยาก โจทก์ทำงานรวม ๔ เดือนจำเลยจ่ายค่าจ้างให้โจทก์เพียง ๙๕๘ บาท ยังค้างอยู่อีก ๑๐๓๗ บาท ขอให้ศาลบังคับ
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ผิดสัญญาคือละทิ้งงานและไม่สามารถทำเตาให้และฟ้องแย้งเรียกเงินค่าจ้างที่โจทก์รับไปแล้ว ๑๐๒๕ บาทกับค่าเลี้ยงดู ๑๓๕ บาท รวม ๑๗๐๐ บาทคืนจากโจทก์
โจทก์แก้ฟ้องแย้งว่าสัญญาท้ายฟ้องแย้งเป็นสัญญาจ้างแรงงาน ไม่ใช่จ้างทำของ จำเลยไม่มีสิทธิเรียกเงินคืน
คู่ความรับกันว่า (๑) สัญญาท้ายฟ้องถูกต้อง (๒) เครื่องมือเครื่องใช้และสัมภาระในการทำงานนี้เป็นของจำเลยทั้งสิ้น (๓) จำเลยจ่ายค่าจ้างให้โจทก์ ๑๐๒๕ บาทและค่าเลี้ยงดู ๕๗๕ บาทแล้ว เงินค่าเลี้ยงดูจำเลยจะต้องจ่ายให้โจทก์ในระหว่างทำงานต่างหากจากค่าจ้าง
คงมีข้อโต้เถียงข้อเดียวว่า โจทก์ทิ้งงานไปไม่สามารถทำให้เสร็จเพราะจำเลยปล่อยให้โจทก์อดหยากหรือไม่
ศาลชั้นต้นเห็นว่าสัญญาที่โจทก์จำเลยทำกันไว้เป็นสัญญาจ้างแรงงาน พิพากษาให้จำเลยใช้ค่าจ้างแรงงานที่ค้างอีก ๙๗๐ บาท และยกฟ้องแย้งของจำเลยเสีย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยในข้อกฎหมาย ส่วนข้อเท็จจริงต้องห้าม
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อความในสัญญาที่โจทก์จำเลยทำไว้ต่อกันไม่ปรากฎว่าจำเลยผู้จ้างจะให้สินจ้างแก่โจทก์ตลอดเวลาที่โจทก์ทำงานให้จำเลยอันเป็นลักษณะของการจ้างแรงงานตาม ป.พ.พ.มาตรา ๕๗๕ หรือว่าจำเลยผู้จ้างจะให้สินจ้างแก่โจทก์เพื่อผลสำเร็จแห่งการที่โจทก์ตกลงจะทำให้จำเลยตามมาตรา ๕๘๗ จึงเป็นเรื่องที่คู่ความนำสืบประกอบข้อตกลงกันนั้นได้ว่า เป็นเรื่องจ้างแรงงานหรือจ้างทำของ ตามที่คู่ความรับและนำสืบฟังได้ว่าเป็นเรื่องจ้างแรงงาน พิพากษายืน

Share