แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤตติการณ์อย่างไรควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้เป็นผลดีแก่จำเลย
ย่อยาว
คดีได้ความว่าผู้ตายเกิดทุ่งเถียงกับภรรยาถึงกับทำร้ายภรรยาสลบไป แลยังใช้มือทั้งสองบีบคอภรรยาตนอีก ขณะนั้น ข.ซึ่งเป็นพ่อตาผู้ตายก็เข้ามาห้าม ผู้ตายก็ไม่ฟังจึงจับไหล่ผู้ตายกระชากออก ผู้ตายก็ยังไม่ยอมปล่อย ข.จึงเอามีดฟันผู้ตาย ๒ ทีถูกที่ก้อนคอมีบาดแผลกว้าง ๓ นิ้ว ยาว ๕ นิ้ว ลึก ๒ นิ้ว ผู้ตายล้มลงทันใดนั้น พ.จำเลยตรงเข้าไปที่ผู้ตายนอนล้มอยู่ ใช้มีดฟันอีก ๕-๖ ที
ศาลเดิมฟังว่า พ.จำเลยฟันผู้ตายในขณะที่ยังไม่ตายมีผิดตาม ม.๒๔๙ ให้จำคุก ๑๕ ปี
ศาลฎีกาเห็นว่าในข้อที่ พ.จำเลยฟันผู้ตาย ๆ ยังมีชีวิตร์อยู่หรือไม่นั้น โจทก์มิได้สืบให้ได้ความชัด ทั้งปรากฎตามคำพะยานโจทก์ว่าเมื่อผู้ตายลูก ข.ฟันแล้วก็ไม่ได้ร้องหรือกะดุกกะดิกเลย ซึ่งเข้าใจว่าตายแล้วประกอบกับบาดแผลที่ผู้ตายลูก ข.ฟันอาจถึงตายในทันที่ได้ ควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้เป็นผลดีแก่จำเลยว่าได้ฟันผู้ตายเมื่อถึงแก่ความตายแล้ว
