คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1022/2500

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องให้จำเลยส่งที่พิพาทคืนในฟ้องกล่าวว่าที่พิพาทเนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ 3 งาน เมื่อคู่ความต่างได้รับรองต้องกันว่าที่พิพาทกันนี้ทั้งแปลงและเขตติดต่อทั้ง 4 ด้านก็ตรงกันการที่โจทก์ระบุจำนวนเนื้อที่ของที่พิพาทก็เป็นแต่เพียงประมาณเมื่อจำเลยแพ้คดีจะต้องคืนที่พิพาทให้โจทก์ก็ต้องคืนทั้งแปลง ซึ่งมีเนื้อที่ 9 ไร่ 1 งานไม่เป็นการเกินคำขอของโจทก์

ย่อยาว

ได้ความว่าโจทก์ยืมเงินจำเลยมา 300 บาท และมอบที่นาพิพาทให้จำเลยทำต่างดอกเบี้ย ในฟ้องโจทก์กล่าวว่า ที่นาพิพาทเนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ 3 งาน

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ให้จำเลยรับชำระหนี้ 300 บาทจากโจทก์ และให้จำเลยคืนที่นาพิพาทให้โจทก์

จำเลยฎีกาทั้งในข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย

ในข้อกฎหมาย จำเลยคัดค้านว่า ที่พิพาทมีเนื้อที่ 5 ไร่ 3 งานแต่ศาลล่างทั้งสองให้จำเลยคืนที่พิพาททั้งแปลงซึ่งมีเนื้อที่ 9 ไร่ 1 งานให้โจทก์ เป็นการเกินคำขอ

ศาลฎีกาเห็นว่า คู่ความต่างได้รับรองต้องกันว่า ที่พิพาทกันทั้งแปลง และเขตติดต่อทั้ง 4 ด้านก็ตรงกันการที่โจทก์ระบุจำนวนเนื้อที่ของที่พิพาทก็เป็นแต่เพียงประมาณ เมื่อจำเลยแพ้คดีจะต้องคืนที่พิพาทให้โจทก์ ก็ต้องคืนทั้งแปลง หาใช่เกินคำขอของโจทก์ไม่พิพากษายืน

Share