แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนให้ยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริงว่า ที่พิพาทเป็นของ ส. มิใช่ของโจทก์ จำเลยไถ ที่พิพาทรื้อถอนพืชผลไปก็ไม่ใช่ของโจทก์ จึงไม่เป็นความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ ที่โจทก์ฎีกาว่า โจทก์เป็นผู้ยึดถือที่พิพาทมีสิทธิครอบครองในที่พิพาท เมื่อจำเลยไถที่พิพาททำให้ต้นยางพาราและต้นขนุนเสียหาย จึงเป็นการทำให้เสียทรัพย์ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์ 40,000 บาท เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริง จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้าม ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248
