แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติได้ว่า ผู้เสียหายทั้งสี่คนซึ่งต่างก็เป็นพยานโจทก์เบิกความแตกต่างกันในสาระสำคัญว่า ไม่ปรากฏชัดว่าผู้เสียหายคนใดนำเงินจำนวนคนละเท่าใดส่งมอบให้แก่จำเลย จะถือว่าคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์พอที่จะรับฟังลงโทษจำเลยได้หรือไม่ และการกระทำของจำเลยจะเป็นความผิดตามฟ้องของโจทก์หรือไม่ ฎีกาจำเลยจึงเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 145)
คดีของศาลชั้นต้นหมายเลขแดงที่ 5180/2527 นี้ ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกับอีกคดีหนึ่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341 จำคุก 1 ปี ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 141)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 143)
คำสั่ง
จำเลยฎีกาโต้แย้งดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ในการฟังข้อเท็จจริงจากพยานหลักฐานในสำนวน จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
