แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้วผู้ร้องยื่นฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกา
ผู้ร้องเห็นว่า แม้ที่ดินพิพาทมีราคาเพียง 100,000 บาทคดีนี้เป็นคดีขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้ จึงไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของผู้ร้องด้วย
หมายเหตุ ทนายผู้คัดค้านแถลงคัดค้าน (อันดับ 214)
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งว่าที่ดินโฉนดเลขที่ 4318 เป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382และให้เจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดยะลา จดทะเบียนใส่ชื่อผู้ร้องเป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ในโฉนดที่ดินเลขที่ 8318 แทนนายเสนีย์บุญญภัทโร ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้าน
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 206)
ผู้ร้องจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 209)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้คู่ความพิพาทแย่งกรรมสิทธิ์ที่ดิน กัน ซึ่งเป็นคดีที่มีคำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันอาจคำนวณเป็น ราคาเงินได้หรือที่เรียกว่าคดีมีทุนทรัพย์ในการดำเนินกระบวนพิจารณาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 3 ผู้ร้องก็ชำระค่าขึ้นศาลอย่างคดีมีทุนทรัพย์ตลอดมา เมื่อปรากฏว่า จำนวนทุนทรัพย์หรือราคาทรัพย์สินที่พิพาทมีราคาเพียง 100,000 บาท คดีจึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก คำสั่งศาลชั้นต้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
