แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยที่ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งเกิน 7 วัน นับแต่วันที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งโดยอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย คำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236
ย่อยาว
ความว่า จำเลยยื่นคำร้องฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลชั้นต้น คำสั่งดังกล่าวจึงถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ไม่รับคำร้องฎีกาคำสั่ง
จำเลยเห็นว่า ศาลชั้นต้นชอบที่จะส่งคำร้องฎีกาคำสั่งพร้อมด้วยสำนวนและคำพิพากษาหรือคำสั่งชี้ขาดคดีของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไปยังศาลฎีกาเพื่อพิจารณาคำร้องและมีคำสั่งต่อไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 252 โปรดมีคำสั่งให้รับคำร้องฎีกาคำสั่งไว้พิจารณาและมีคำสั่งต่อไปด้วย
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานในสำนวนว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารและให้รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกจากที่ดินโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย 1,500 บาท และใช้ค่าเสียหายอีกเดือนละ 500 บาทนับแต่วันฟ้องไปจนกว่าจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ดินโจทก์จำเลยอุทธรณ์พร้อมกับยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งในคำร้องว่า พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าจำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงซึ่งต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 ที่แก้ไขใหม่ คดีจำเลยจึงไม่มีเหตุที่จะอุทธรณ์ ให้ยกคำขอ
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 สั่งว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 นั้น จำเลยจะต้องอุทธรณ์คำสั่งศาลที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของจำเลยภายใน 7 วัน คดีนี้ศาลมีคำสั่งยกคำขอของจำเลยเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2535 จำเลยอุทธรณ์คำสั่งเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2535 ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาโดยให้เหตุผลว่า จำเลยไม่ได้อุทธรณ์คำสั่งใน 7 วัน ศาลอุทธรณ์ภาค 1 เห็นว่า ศาลชั้นต้นสั่งชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง วันที่ 24กุมภาพันธ์ 2535 ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา โดยให้เหตุผลว่า จำเลยไม่ได้อุทธรณ์คำสั่งใน 7 วัน ศาลอุทธรณ์ภาค 1 เห็นว่า ศาลชั้นต้นสั่งชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง (อันดับ 198)
จำเลยยื่นคำร้องฎีกาคำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 108)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 109)
คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยที่ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งเกิน 7 วัน นับแต่วันที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งโดยอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย คำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาคำสั่งของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
