แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา มีโอกาสชนะคดีโปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับ และให้จำเลยทั้งสองได้รับการคุ้มครองสิทธิในที่ดินและบ้านพิพาทไว้จนกว่าคดีจะถึงที่สุด
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 110 แผ่นที่ 3)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์จำเลยที่ 1 หย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากัน ให้จำเลยที่ 1 แบ่งปันที่ดินโฉนดเลขที่ 73001ตำบลบางแค(บางหว้า) อำเภอภาษีเจริญ กรุงเทพมหานครและบ้านเลขที่ 111/2 ซึ่งปลูกอยู่บนที่ดินดังกล่าวให้โจทก์หนึ่งในสามหากตกลงกันไม่ได้ให้ประมูลในระหว่างกันเอง หากประมูลไม่ได้ให้ขายทอดตลาดเอาเงินแบ่งปันกันกับให้จำเลยทั้งสองใช้ค่าทดแทนให้โจทก์คนละ 50,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับจากวันฟ้อง (30 พฤศจิกายน 2532) จนกว่า จะชำระเสร็จ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยที่ 1 แบ่งที่ดินกับบ้านพิพาทให้โจทก์ครึ่งหนึ่ง นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยทั้งสองฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องดังกล่าว(อันดับ 106 แผ่นที่ 1, ที่ 7)
คำสั่ง
การหย่าโดยคำพิพากษามีผลแต่เวลาที่คำพิพากษาถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1531 วรรคสอง คดียังไม่ถึงที่สุดโจทก์ยังไม่อาจบังคับคดีเกี่ยวกับการหย่า ตลอดจนการแบ่งทรัพย์ การใช้ค่าทดแทน ซึ่งเป็นผลต่อเนื่องจากการหย่าตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ จำเลยทั้งสองไม่จำต้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกาให้ยกคำร้อง แต่ห้ามจำเลยที่ 1 ทำนิติกรรมใด ๆ เกี่ยวกับที่ดินและบ้านพิพาท ให้ศาลชั้นต้น แจ้งคำสั่งให้เจ้าพนักงานที่ดินทราบ
