แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลชั้นต้น พิพากษายกฟ้องโจทก์ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นจึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ฎีกาของโจทก์โต้แย้งว่าโจทก์เป็นผู้มีสิทธิครอบครองแต่ผู้เดียว จำเลยที่ 3ไม่มีสิทธิครอบครองร่วมด้วย เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกา จึงไม่รับฎีกาของโจทก์
โจทก์เห็นว่า คดีนี้ขณะโจทก์ยื่นคำฟ้อง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 กำหนดจำนวนทุนทรัพย์มิให้คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงไว้ไม่เกินห้าหมื่นบาทต่อมาได้มีการแก้ไขใหม่โดยกำหนดทุนทรัพย์มิให้คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงไว้ไม่เกินสองแสนบาท และคดีนี้มีทุนทรัพย์จำนวน 55,000 บาท จึงไม่อยู่ในบังคับที่ใช้กฎหมายใหม่ คดีของโจทก์ จึงไม่ต้องห้ามฎีกา และฎีกาของโจทก์ทุกข้อเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาบังคับให้จำเลยทั้งสี่และบริวารออกจากที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3 ก)เลขที่ 702 ตำบลนาสีนวลอำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคามและให้จำเลยทั้งสี่ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ปีละ 5,000 บาทนับแต่ปีพ.ศ. 2532 จนกว่าจะหยุดการทำละเมิดสิทธิของโจทก์
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 66)
ทนายโจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 69)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริงทั้งสิ้น ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
