แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตราม.248 จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า คดีนี้ไม่ต้องห้ามอุทธรณ์เนื่องจากต้องถือตาม ทุนทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องซึ่งมีอัตราค่าเช่าเกินกว่าเดือนละสองพันบาท และสัญญาที่จำเลยทำไว้กับผู้ให้เช่าเดิมเป็นสัญญาต่างตอบแทน ยิ่งกว่าสัญญาเช่าธรรมดา ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาเกี่ยวกับ ความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน โปรดมีคำสั่งให้ รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารขนย้ายทรัพย์สินออกจาก ตึกแถวพิพาทของโจทก์ และส่งมอบการครอบครองให้แก่โจทก์ ให้จำเลยชำระค่าเสียหายให้แก่โจทก์เดือนละ 2,500 บาท นับตั้งแต่ วันที่ 1 มกราคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยและบริวาร จะขนย้ายทรัพย์สินออกจากตึกแถวพิพาทและส่งมอบการครอบครอง แก่โจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์จำเลย
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 101)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 103)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลยในปัญหาที่ว่าคดีของจำเลย เป็นคดีไม่ต้องห้ามอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์ไม่รับ วินิจฉัยให้ ชอบหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย จึงให้รับฎีกาของจำเลย ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
