แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ทนายจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกา เมื่อพ้นกำหนดยื่นฎีกาศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องตามคำสั่งของ ศาลฎีกาแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ทนายจำเลยที่ 1 เห็นว่า คดีตามทางไต่สวนฟังได้ว่าทนายจำเลยที่ 1 ป่วยเจ็บหนักไม่สามารถยื่นฎีกาได้ทันตามกำหนด อันเป็นเหตุสุดวิสัย โปรดอนุญาตให้ทนายจำเลยที่ 1 ยื่นฎีกาและ รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ไว้พิจารณาพิพากษาตามรูปคดีด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องของโจทก์และยกฟ้องแย้งของจำเลยที่ 1
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยที่ 1 ชำระเงิน337,500 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จให้โจทก์ให้จำเลยที่ 1 รื้อถอนถังเก็บน้ำสูงที่สร้างไว้ออกไปจากโรงงานโจทก์ คำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตาม คำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา และทนายจำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลา ยื่นฎีกาอ้างเหตุสุดวิสัย ศาลชั้นต้นสั่งในฎีกาว่า คดีนี้ ศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม2533 จำเลยที่ 1 ยื่นฎีกาเมื่อพ้นกำหนดแล้ว จึงไม่รับฎีกาและสั่งในคำร้องว่า พิเคราะห์แล้ว การยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลา ฎีกาจะต้องยื่นภายในกำหนดระยะเวลาฎีกา แต่จำเลยยื่นคำร้องนี้ ล่วงเลยกำหนดระยะเวลาฎีกาแล้ว จึงให้ยกคำร้อง (อันดับ 74,73) ทนายจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่อนุญาตให้ขยาย ระยะเวลาฎีกาและไม่รับฎีกาต่อศาลอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่ง ให้ส่งสำนวนไปศาลฎีกา (อันดับ 76,81) ศาลฎีกามีคำสั่ง ให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้อง ของ จำเลยแล้วมีคำสั่งไปตามรูปคดี (อันดับ 91)
ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วเห็นว่า ทนายจำเลยมีอาการป่วยหนัก เหตุใดจึงไม่นำตัวทนายจำเลยส่งโรงพยาบาล แต่ได้นำส่ง คลีนิค ข้ออ้างจึงไม่สมเหตุผล ไม่น่าเชื่อเมื่อทนายจำเลย ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาภายหลังที่พ้นกำหนดเวลาฎีกาแล้ว แต่ข้ออ้างที่ยื่นภายหลังมิใช่กรณีที่มีเหตุสุดวิสัย จึงไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง
ทนายจำเลยที่ 1 จึงยื่นอุทธรณ์(คำร้อง) นี้ (อันดับ 114)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยที่ 1 อาจยื่นฎีกาได้ภายในวันที่ 23 สิงหาคม 2533 แต่จำเลยที่ 1 อ้างว่าได้รับสำเนาคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 2533 เห็นว่า แม้จะได้ความตามข้อที่จำเลยอ้าง แต่ก่อนที่ทนายจำเลยที่ 1 ป่วย หากจำเลยที่ 1 คาดว่าไม่อาจยื่นฎีกาได้ทัน ก็ชอบที่จะร้องขอขยายเวลาฎีกา ได้ก่อนแล้ว แต่จำเลยที่ 1 กลับเพิกเฉยหาได้ดำเนินการก่อนนี้ไม่ จนล่วงเลยเวลาไปถึงวันที่ 22 สิงหาคม 2533 ซึ่งเหลือเวลาที่จะ ยื่นฎีกาได้อีกเพียงวันเดียวกรณีของจำเลยที่ 1 จึงไม่เป็น พฤติการณ์พิเศษ และมิใช่เหตุสุดวิสัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 23 ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ชอบแล้ว
ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
