แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องฎีกา มีเหตุผลที่ศาลฎีกาจะกลับคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ได้อย่างแน่นอน โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
หมายเหตุ พนักงานอัยการประจำศาลแขวงลำปางได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 141)
มูลกรณีสืบเนื่องมาจากผู้ร้องซึ่งเป็นผู้ประกันตัวจำเลย ไม่นำตัวจำเลยมาส่งศาลตามนัด จึงผิดสัญญาประกัน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ปรับผู้ร้องตามสัญญาประกันและให้ผู้ร้องนำค่าปรับมาชำระภายใน 7 วันต่อมาผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ในวันที่ 2 กรกฎาคม 2529 ซึ่งเป็นวันนัดสืบพยานโจทก์นั้น จำเลยป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ ปรากฏตามใบรับรองแพทย์ที่ทนายจำเลยได้เสนอต่อศาลชั้นต้นพร้อมคำร้องขอเลื่อนคดีเนื่องจากตัวจำเลยป่วยในวันนัดดังกล่าวแล้ว การที่ศาลชั้นต้นไม่เชื่อว่าจำเลยป่วยจริงและมีคำสั่งปรับผู้ร้องตามสัญญาประกันนั้นจึงเป็นการไม่ชอบ ขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องและมีคำสั่งให้งดการสั่งปรับผู้ร้อง
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิมทั้งตามใบรับรองแพทย์ที่นำมาแสดง แพทย์ก็เพียงเห็นว่า ได้มาทำการรักษาในวันที่ 2 กรกฎาคม 2529 เท่านั้น มิได้ให้ความเห็นว่าป่วยมากขนาดเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ และมิได้ว่าจำต้องหยุดพักผ่อนห้ามเดินทางแต่อย่างใด แสดงว่าจำเลยยังไปไหนมาไหนได้ จึงไม่จำต้องไต่สวนเพราะไต่สวนก็ไม่ได้ความไปยิ่งกว่านี้ ให้ยกคำร้องผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 135,134)
ผู้ร้องได้รับอนุญาตให้ทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์(อันดับ 103)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ในระหว่างฎีกา
