แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องคัดค้านที่ 1 ถึงที่ 4 อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า พิเคราะห์แล้วอุทธรณ์ของผู้ร้องคัดค้านในประเด็นที่อ้างว่าผู้ร้องขอลงโทษผู้ร้องคัดค้านทั้งด้วยการตักเตือนเป็นลายลักษณ์อักษรและสั่งพักงานคนละ 3 วันโดยไม่จ่ายค่าจ้างรวมยอดทีเดียวทั้งสองอย่างพร้อมกันไป และศาลเห็นด้วยกับคำร้องขอของผู้ร้องนั้น เห็นว่าอุทธรณ์ของผู้ร้องคัดค้านเป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงที่ศาลอนุญาตให้ลงโทษสั่งพักงานผู้ร้องคัดค้านคนละ 3 วัน โดยไม่จ่ายค่าจ้างเท่านั้นมิได้อนุญาตให้ลงโทษตักเตือนเป็นลายลักษณ์อักษรด้วยแต่อย่างใดเพื่อให้นำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายจากระเบียบข้อบังคับของผู้ร้องข้อ 14.1ซึ่งระบุความหนักเบาตามมาตรการลงโทษ ทางวินัยอย่างใดอย่างหนึ่งไว้ในหลาย ๆ ข้อ และผู้ร้องมีสิทธิที่จะร้องขออนุญาตศาลให้ลงโทษผู้ร้องคัดค้านสถานใดสถานหนึ่งก็ได้ ดังนั้น อุทธรณ์ของผู้ร้องคัดค้านจึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้องคัดค้าน
ผู้ร้องคัดค้านเห็นว่า ระเบียบข้อบังคับของผู้ร้องข้อ 14.1เขียนขึ้นมาเพื่อให้ถือปฏิบัติต่อลูกจ้างทุกคน แต่ผู้ร้องเลือกปฏิบัติจึงเป็นการขัดต่อระเบียบข้อบังคับการทำงานข้อ 14.1 ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นกฎหมายที่บังคับใช้ในสถานประกอบการ ที่ผู้ร้องคัดค้านอุทธรณ์ในข้อบังคับของผู้ร้องจึงเป็นการอุทธรณ์ในข้อกฎหมายโปรดพิจารณาและรับอุทธรณ์ของผู้ร้องคัดค้านด้วย
หมายเหตุ ศาลแรงงานกลางได้ส่งสำเนาคำร้องให้ผู้ร้องโดยทาง
ไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับแล้ว (อันดับ 28)
ผู้ร้องยื่นคำร้องและแก้ไขคำร้องขออนุญาตศาลลงโทษขั้นพักงานนายบุญนำ เฉลิมโชติ กับพวกรวม 4 คน ลูกจ้างของผู้ร้องซึ่งเป็นกรรมการลูกจ้างเป็นเวลา 3 วันทำงานโดยไม่จ่ายค่าจ้างนายบุญนำ เฉลิมโชติกับพวกยื่นคำร้องคัดค้าน
ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องลงโทษผู้ร้องคัดค้านคือนายบุญนำ เฉลิมโชตินายประหยัดเกิดปรางค์นางวิภา บุญเผือกและนายบุญสมภพกรเกี่ยว กรรมการลูกจ้างทั้ง 4 คน ซึ่งเป็นลูกจ้างของผู้ร้อง ด้วยการลงโทษขั้นพักงานเป็นเวลา 3 วันทำงานโดยไม่จ่ายค่าจ้าง ฐานขัดคำสั่งตามระเบียบข้อบังคับของผู้ร้องข้อ 14 ก,ข และข้อ 14.2 ข. ข้อ 9 ตามเอกสารหมาย ร.2 ได้ตามขอเพื่อมิให้ประพฤติปฏิบัติตนเช่นนี้อีก
ผู้ร้องคัดค้านอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 24)
ผู้ร้องคัดค้านจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 26)
คำสั่ง
ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องลงโทษผู้คัดค้านเพียงการลงโทษพักงานเป็นเวลา 3 วันทำงานโดยไม่จ่ายค่าจ้างประการเดียวเท่านั้น มิได้มีคำสั่งอนุญาตให้ลงโทษตักเตือนเป็นลายลักษณ์อักษรด้วย ที่ผู้คัดค้านอุทธรณ์ว่าศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องลงโทษผู้คัดค้านทั้งสองประการพร้อมกันไปด้วยนั้นจึงเป็นการอุทธรณ์ที่ไม่ตรงต่อคำสั่งของศาลแรงงานกลางไม่เป็นการโต้แย้งคำสั่งของศาลแรงงานกลาง ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของผู้คัดค้านชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
