แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับไว้ ต่อมาจำเลยทั้งสองยื่นคำร้องอ้างว่าศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาโจทก์ไว้ไม่ชอบขอให้เพิกถอนคำสั่งและสั่งใหม่เป็นไม่รับหรือยกฎีกาโจทก์ศาลชั้นต้นสั่งว่า ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม เพราะตามคำขอท้ายฟ้องโจทก์แสดงให้เห็นว่าเป็นคดีไม่มีทุนทรัพย์จึงไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ให้ยกคำร้อง
จำเลยทั้งสองเห็นว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์เพียง 70,000 บาทโจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงโดยไม่มีการรับรองหรือได้รับอนุญาตให้ฎีกาแต่อย่างใด ฎีกาของโจทก์จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่โปรดมีคำสั่งยกคำร้องของศาลชั้นต้นแล้วสั่งใหม่เป็นไม่รับหรือยกฎีกาของโจทก์
หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 82)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองจดทะเบียนโอนที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3) เลขที่ 156 หน้า 32เล่ม 25 ตำบลหัวเรือ อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานีจำนวนเนื้อที่ 3 งาน 76 ตารางวา ให้แก่โจทก์ โดยให้โจทก์ชำระเงินจำนวน 35,000 บาท หากจำเลยทั้งสองไม่ยอมปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาแสดงเจตนาแทน
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาโจทก์
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาหรือยกฎีกาของโจทก์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้องดังกล่าว(อันดับ 79)
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 80)
คำสั่ง
ในกรณีที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของคู่ความฝ่ายหนึ่งไว้แล้วหากคู่ความอีกฝ่ายหนึ่งเห็นว่าคำสั่งของศาลชั้นต้นไม่ชอบด้วยกฎหมายประการใด ก็ชอบที่จะโต้แย้งคัดค้านไว้ในคำแก้ฎีกาหามีสิทธิยื่นคำร้องขอให้ศาลฎีกาสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าวได้ไม่ให้ยกคำร้อง
