แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์ที่คัดค้านคำพิพากษาศาลแรงงานกลางที่วินิจฉัยว่า โจทก์เป็นลูกจ้างชั่วคราวเฉพาะโครงการ เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงส่วนอุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่า โจทก์เป็นลูกจ้างชั่วคราวที่ทำงานติดต่อกันมาเกิน 120 วัน มีสิทธิเช่นเดียวกับลูกจ้างประจำเป็นการอุทธรณ์ข้อที่มิได้ว่ากล่าวกันมาแต่ศาลแรงงานกลางจึงมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ทุกข้อ
โจทก์เห็นว่า ตามคำขอบังคับในฟ้องและประเด็นข้อพิพาทที่ศาลแรงงานกลางกำหนดมีว่า โจทก์มีสิทธิได้รับค่าชดเชยจากจำเลยตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงานหรือไม่จึงเป็นข้อที่ได้ว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลแรงงานกลาง โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 48)
โจทก์ฟ้องและแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าชดเชยพร้อมทั้งดอกเบี้ย ฯลฯ นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 42)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 45)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว โจทก์อุทธรณ์เป็นประการแรกโดยหยิบยกพยานหลักฐานที่โจทก์จำเลยนำสืบเพื่อให้รับฟังว่า โจทก์เป็นลูกจ้างประจำของจำเลย เป็นเรื่องโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า โจทก์เป็นลูกจ้างชั่วคราวของจำเลย ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ในข้อนี้ชอบแล้ว ส่วนข้อที่โจทก์อุทธรณ์ว่าลูกจ้างชั่วคราวซึ่งทำงานติดต่อกันเกิน 120 วัน จะมีสิทธิได้รับค่าชดเชย ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการคุ้มครองแรงงานข้อ 75 หรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ซึ่งเป็นประเด็นในคดีอยู่แล้ว จึงให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ในข้อนี้ ให้ศาลแรงงานกลางดำเนินการต่อไป แล้วส่งสำนวนคืนศาลฎีกา
