แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ผู้ร้องซึ่งเป็นภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายของจ่าสิบเอก อ. ผู้ไม่อยู่ ยื่นคำร้องขอให้ตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการทรัพย์สินของผู้ไม่อยู่ เมื่อล่วงเวลาไปหนึ่งปีนับแต่วันที่ผู้ไม่อยู่นั้นไปเสียจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่โดยไม่มีผู้ใดได้รับข่าวนั้น กรณีต้องบังคับตาม ป.พ.พ. บรรพ 1 ส่วนที่ 4 มาตรา 48 วรรคสอง ซึ่งหากศาลมีคำสั่งตั้งผู้จัดการทรัพย์สินของผู้ไม่อยู่แล้ว ผู้ร้องย่อมมีอำนาจหน้าที่อย่างเดียวกับตัวแทนผู้รับมอบอำนาจทั่วไปตามมาตรา 54 อันหาได้มีผลกระทบกระเทือนต่อสถานะ หรือความสัมพันธ์ระหว่างสามีภริยา บิดามารดา และบุตรในทางครอบครัวโดยตรงไม่ คดีของผู้ร้องจึงไม่ใช่คดีแพ่งที่ร้องขอต่อศาลเกี่ยวกับผู้เยาว์หรือครอบครัวอันจะถือเป็นคดีครอบครัวตาม พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 มาตรา 10 (3)
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอว่า ผู้ร้องเป็นภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายของจ่าสิบเอกอัมพร มีบุตรด้วยกัน 2 คน เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 2557 จ่าสิบเอกอัมพรเดินทางออกจากภูมิลำเนาบ้านเลขที่ 856/20 ซอยพหลโยธิน 8 ถนนพหลโยธิน แขวงสามเสนใน เขตพญาไท กรุงเทพมหานคร แล้วไม่กลับมาโดยไม่มีผู้ใดทราบข่าวหรือพบเห็นอีก ก่อนออกจากภูมิลำเนา ไม่มีบุคคลใดได้รับมอบหมายหรือได้รับการแต่งตั้งเป็นตัวแทนทั่วไปของจ่าสิบเอกอัมพร เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2558 ผู้ร้องพร้อมบุตรได้ไปแจ้งความเรื่องบุคคลสูญหายต่อพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลดินแดง บัดนี้ล่วงเลยระยะเวลา 1 ปีเศษ แล้วจ่าสิบเอกอัมพรก็มิเคยติดต่อหรือเดินทางกลับมา ผู้ร้องได้ติดต่อขอรับเงินบำเหน็จบำนาญก่อนเกษียณอายุราชการและผลประโยชน์ของจ่าสิบเอกอัมพรแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ไม่ดำเนินการให้ เว้นแต่จะมีคำสั่งตั้งผู้จัดการทรัพย์ของจ่าสิบเอกอัมพรผู้ไม่อยู่ก่อน ผู้ร้องบรรลุนิติภาวะ ไม่เป็นบุคคลวิกลจริต คนไร้ความสามารถ หรือเสมือนไร้ความสามารถ และไม่เคยถูกศาลสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย ขอให้มีคำสั่งตั้งให้ผู้ร้องเป็นผู้จัดการทรัพย์สินของจ่าสิบเอกอัมพร ผู้ไม่อยู่
ในวันนัดไต่สวนคำร้องขอ ศาลเยาวชนและครอบครัวกลางเห็นว่า กรณีมีปัญหาว่าคดีนี้จะอยู่ในอำนาจของศาลเยาวชนและครอบครัวหรือไม่ จึงส่งสำนวนให้ประธานศาลฎีกาวินิจฉัยตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 มาตรา 11
วินิจฉัยว่า การที่ผู้ร้องซึ่งเป็นภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายของจ่าสิบเอกอัมพร ผู้ไม่อยู่ ยื่นคำร้องขอให้ตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการทรัพย์สินของผู้ไม่อยู่ เมื่อเวลาล่วงเลยไปหนึ่งปีนับแต่วันที่ผู้ไม่อยู่นั้นไปเสียจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่โดยไม่มีผู้ใดได้รับข่าวนั้น กรณีต้องบังคับตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 1 ส่วนที่ 4 มาตรา 48 วรรคสอง ซึ่งหากศาลมีคำสั่งตั้งผู้จัดการทรัพย์สินของผู้ไม่อยู่แล้ว ผู้ร้องย่อมมีอำนาจหน้าที่อย่างเดียวกับตัวแทนผู้รับมอบอำนาจทั่วไปตามมาตรา 54 อันหาได้มีผลกระทบกระเทือนต่อสถานะ หรือความสัมพันธ์ระหว่างสามีภริยา บิดามารดา และบุตรในทางครอบครัวโดยตรงไม่ คดีของผู้ร้องจึงมิใช่คดีแพ่งที่ร้องขอต่อศาลเกี่ยวกับผู้เยาว์หรือครอบครัว อันจะถือเป็นคดีครอบครัวตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 มาตรา 10 (3)
วินิจฉัยว่า คดีนี้ไม่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลเยาวชนและครอบครัว
วินิจฉัย ณ วันที่ 22 เดือน สิงหาคม พุทธศักราช 2559
วีระพล ตั้งสุวรรณ
(นายวีระพล ตั้งสุวรรณ)
ประธานศาลฎีกา
