แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานปลูกสร้างอาคารโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานตามความในมาตรา 11 แห่งพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. 2479 ซึ่งได้แก้ไขแล้วโดยพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2504 นั้น จะเกิดเป็นความผิดขึ้นเริ่มแต่วันทำการปลูกสร้างติดต่อเนื่องกันไปจนถึงวันทำการปลูกสร้างอาคารเสร็จอายุความฟ้องร้องย่อมนับถัดจากวันที่การปลูกสร้างอาคารเสร็จลง หาใช่ความผิดนั้นจะต่อเนื่องอยู่ตลอดเวลาที่ผู้กระทำยังไม่ได้รบอนุญาตจากเจ้าพนักงานไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจต่อเติมอาคารร้านค้าของจำเลยเป็นการปลูกสร้างอาคารขึ้นใหม่ล้วนและต่อเติมอาคารโดยมิได้รับอนุญาตเป็นการฝ่าฝืนพระราชกฤษฎีกาให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๙๗ ขอลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๗๙ มาตรา ๔, ๖, ๗, ๑๑ พระราชบัญญัติควบคุมการสร้างอาคาร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๓ และพระราชกฤษฎีกาให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๗๙ ในเขตเทศบาลเมืองนครปฐม พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๒,๓
ขั้นแรก จำเลยให้การปฏิเสธและตัดฟ้องว่าคดีโจทก์ขาดอายุความต่อมา จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้สร้างบางส่วนตามที่โจทก์ฟ้องโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่คดีขาดอายุความและจำเลยได้รื้อส่วนก่อสร้างที่โจทก์ฟ้องทั้งหมด และสร้างใหม่ตามแบบแปลนที่ขออนุญาตต่อเทศบาลไว้แล้ว และเทศบาลจะอนุญาตตามที่ขอ
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์จำเลยแล้ววินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายว่า การที่โจทก์นำคดีมาฟ้องเมื่อเกินกว่า ๑ ปีนับจากวันสุดท้ายแห่งการกระทำผิด คดีโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๕(๕) พิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ว่าคดีของโจทก์ยังไม่ขาดอายุความ เพราะตราบใดที่การปลูกสร้างอาคารฝ่าฝืนข้อห้ามของกฎหมาย ยังไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานให้ทำการปลูกสร้างได้ ตราบนั้นผู้ปลูกสร้างยังต้องมีความผิดเพราะเป็นความผิดต่อเนื่องอยู่เรื่อยมาตลอดเวลาที่จำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดฐานปลูกสร้างอาคารโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานตามความในมาตรา ๑๑แห่งพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๗๙ ซึ่งได้แก้ไขแล้วโดยพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๐๔ นั้น จะเกิดความผิดขึ้นเริ่มแต่วันทำการปลูกสร้างติดต่อเนื่องกันไป จนถึงวันทำการปลูกสร้างอาคารเสร็จ อายุความฟ้องร้องย่อมนับถัดจากวันที่การปลูกอาคารเสร็จลง หาใช่ว่าความผิดนั้นจะต่อเนื่องอยู่ตลอดเวลาที่ผู้กระทำยังไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานไม่ โดยเฉพาะคดนี้จำเลยสร้างเสร็จเมื่อวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๐๘ อายุความเริ่มนับแต่วันที่ ๑ตุลาคม ๒๕๐๘ ครบกำหนด ๑ ปีตามที่กำหนดไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๕(๕)ในวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๐๙ เมื่อโจทก์นำคดีมาฟ้องวันที่ ๒ มีนาคม ๒๕๑๐ จึงเป็นเวลาเกินกว่า ๑ ปี คดีโจทก์ขาดอายุความ
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์
(ถาวร หุตะโกวิท กิตติ สีหนนทน์ อัศนี เกาไศยนันท์)
