แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำพินัยกรรมตั้งผู้ปกครองทรัพย์ ให้ผู้รับมรดกตามพินัยกรรมซึ่งยังเป็นผู้เยาว์อยู่นั้น เมื่อต่อมาปรากฏว่าผู้รับมรดกตามพินัยกรรม มีอายุบรรลุนิติภาวะแล้ว การเป็นผู้ปกครองทรัพย์ตามพินัยกรรมก็สิ้นสุดลงไปตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1687 วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า บิดาทำพินัยกรรมให้โจทก์เข้าครอบครองที่ดินพิพาทในฐานะเป็นผู้ดูแลปกครองรักษาผลประโยชน์ แทนนายเห่าเพ้ง น้องชายโจทก์ ปัจจุบันนี้นายเห่าเพ้งอยู่ประเทศจีนจึงขอให้จำเลยซึ่งเป็นผู้จัดการมรดกของบิดา ส่งโฉนดและที่ดินรายพิพาท
จำเลยต่อสู้คดีหลายประการ และว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องเรียกโฉนดจากจำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้คู่ความรับกันอยู่แล้วว่า นายเห่าเพ้งได้อยู่ประเทศจีนตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ๆ ก่อนที่บิดาโจทก์ทำพินัยกรรม และเวลานี้นายเห่าเพ้งอายุได้ 22 ปีแล้ว ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1687 วรรค 2 บัญญัติว่าการตั้งผู้ปกครองทรัพย์ ห้ามมิให้ตั้งขึ้นเป็นเวลาเกินกว่ากำหนดแห่งการเป็นผู้เยาว์ ฯลฯ ฉะนั้น ในคดีนี้เมื่อปรากฏว่าผู้รับมรดกตามพินัยกรรมมีอายุ 22 ปี บรรลุนิติภาวะแล้ว การเป็นผู้ปกครองทรัพย์ตามพินัยกรรมก็สุดสิ้นไปตามกฎหมายที่กล่าว
จึงพิพากษายืน
