แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 1 ถูกกระสุนปืนของเจ้าทรัพย์ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังสามารถเดินไปไหนได้ จำเลยได้เข้ามอบตัวต่อเจ้าพนักงานและให้การชั้นสอบสวนยอมรับว่า ได้ขึ้นไปและถูกยิงบนบ้านที่เกิดเหตุ ดังนี้ เป็นการลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงานและให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ซึ่งนับว่าเป็นเหตุบรรเทาโทษที่ศาลจะลดโทษให้จำเลยที่ 1 ได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกอีก 5 คนได้ร่วมกันมีอาวุธปืนติดตัวปล้นทรัพย์พระแก้วมรกต 1 องค์ ราคา 300 บาท ของนายอุดม พงษ์เกษตรการณ์ ผู้เสียหายไปในการปล้นนี้จำเลยกับพวกได้ใช้รถจักรยานยนต์เป็นพาหนะและร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงนายอุดมผู้เสียหายและนางสมหมายบุตรผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่าเพื่อเป็นความสะดวกแก่การปล้นทรัพย์ เพื่อยึดถือเอาทรัพย์ เพื่อปกปิดการกระทำผิด และเพื่อให้พ้นจากการจับกุม นายอุดมและนางสมหมายได้ถึงแก่ความตาย ฯลฯ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 340,340 ตรี, 83 ฯลฯ
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 และที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340 วรรคท้าย ให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยทั้งสอง ส่วนจำเลยที่ 3 ให้ยกฟ้อง ฯลฯ
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยที่ 1 และที่ 2 ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 และมาตรา 340 ตรี ประกอบด้วยมาตรา 83
จำเลยที่ 1 และที่ 2 อุทธรณ์ขอให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340 วรรคท้าย, 340 ตรี ฯลฯ วางโทษประหารชีวิตจำเลยที่ 1 เข้ามอบตัวต่อเจ้าพนักงาน และคำให้การชั้นสอบสวนมีประโยชน์แก่การพิจารณาอันเป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้หนึ่งในสาม ตามมาตรา 78 คงจำคุกจำเลยที่ 1 ไว้ตลอดชีวิตให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับจำเลยที่ 2 ฯลฯ
โจทก์ฎีกาว่าไม่มีเหตุอันควรลดโทษให้แก่จำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ได้ร่วมกระทำผิดด้วย ขอให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยทั้งสองตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกาขอให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยที่ 1 ร่วมเป็นคนร้ายปล้นทรัพย์รายนี้ ส่วนที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยที่ 1 ดังคำพิพากษาศาลชั้นต้นนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ฯลฯ การที่จำเลยที่ 1 เข้ามอบตัวทั้งที่จำเลยที่ 1 ยังสามารถเดินไปไหนได้แม้จะได้รับบาดเจ็บ (ถูกเจ้าทรัพย์ยิงที่แก้มขวา) ก็ดี และการที่จำเลยที่ 1 ให้การชั้นสอบสวนยอมรับว่า ได้ขึ้นไปและถูกยิงบนบ้านที่เกิดเหตุก็ดีโดยเฉพาะคดีนี้โจทก์มีประจักษ์พยานเพียงปากเดียว ฉะนั้น การที่จำเลยที่ 1 เข้ามอบตัวและให้การชั้นสอบสวนดังกล่าว จึงเป็นการลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงานและให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ซึ่งนับว่าเป็นเหตุบรรเทาโทษที่ศาลอุทธรณ์ลดโทษให้จำเลยที่ 1 จึงชอบด้วยทางพิจารณาแล้ว ฯลฯ
พิพากษายืน
