แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
คำสั่งของศาลล้มละลายกลางที่ให้ยกคำร้องขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ของจำเลย ไม่ใช่คำพิพากษาหรือคำสั่งอย่างหนึ่งอย่างใดที่ได้รับยกเว้นให้อุทธรณ์ อุทธรณ์ของจำเลยที่คัดค้านคำสั่งดังกล่าวจึงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542 มาตรา 24 วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยเด็ดขาด เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2547
จำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ 30 วัน ต่อศาลจังหวัดเชียงใหม่ที่ลูกหนี้มีภูมิลำเนา โดยขอให้ศาลจังหวัดเชียงใหม่ส่งคำร้องไปยังศาลล้มละลายกลางอ้างว่าเดินทางไปยื่นคำร้องที่ศาลล้มละลายกลางไม่ทัน
ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งว่า ตามคำร้องไม่ต้องด้วยพฤติการณ์พิเศษ ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542 มาตรา 8 บัญญัติว่า เมื่อศาลล้มละลายเปิดทำการแล้วห้ามมิให้ศาลชั้นต้นอื่นรับคดีที่อยู่ในอำนาจศาลล้มละลายไว้พิจารณาพิพากษา ดังนั้น ศาลจังหวัดเชียงใหม่จึงไม่มีอำนาจรับคำร้องขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ของจำเลยด้วย จึงไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลาอุทธรณ์ ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีล้มละลายวินิจฉัยว่า “จำเลยอุทธรณ์เรื่องขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์โดยยื่นอุทธรณ์เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2547 จึงต้องบังคับตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542 มาตรา 24 ที่แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2547 มาตรา 3 ซึ่งบัญญัติไว้ในวรรคสองว่า “ห้ามมิให้อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลล้มละลาย เว้นแต่
(1) คำพิพากษายกฟ้อง หรือคำสั่งยกคำร้องหรือคำร้องขอให้ล้มละลาย
(2) คำสั่งยกคำร้องขอให้ฟื้นฟูกิจการ
(3) คำสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้ไม่ว่าทั้งหมดหรือแต่บางส่วน
(4) คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้เด็ดขาด
(5) คำพิพากษาหรือคำสั่งในคดีแพ่งที่เกี่ยวพันกับคดีตามกฎหมายว่าด้วยล้มละลาย
ดังนี้ คำสั่งของศาลล้มละลายกลางที่ให้ยกคำร้องขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ไม่ใช่คำพิพากษาหรือ
คำสั่งอย่างหนึ่งอย่างใดที่ได้รับยกเว้นให้อุทธรณ์ อุทธรณ์ของจำเลยจึงเป็นอุทธรณ์ที่ต้องห้ามตามบทบัญญัติดังกล่าว และศาลฎีกาพิจารณาแล้วไม่มีเหตุที่จะรับคดีนี้ไว้พิจารณาพิพากษาตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542 มาตรา 26 วรรคสี่”
พิพากษาให้ยกอุทธรณ์ของจำเลย คืนค่าขึ้นศาลในชั้นนี้ทั้งหมดให้จำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมนอกจากนี้ให้เป็นพับ
