คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 214/2467

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

กู้หนี้อายุความฟ้องร้อง ผัดใช้หนี้

ย่อยาว

เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๓ ป. ยืมเงินบริษัท ส. ไป ครั้นถึง พ.ศ. ๒๔๕๕ ศาลตั้งกองหมายให้จัดการเลิกบริษัท ส. กองหมายได้เตือนให้ ป.ใช้ณี่รายนี้ ป.ได้มีหนังสือตอบรับรองขอผัด ป.หาใช้ณี่ให้ไม่โจทย์จึงฟ้อง ป.ขอให้ใช้ณี่
ศาลแพ่งตัดสินว่า โจทย์ฟ้องคดีเกิน ๑๐ ปี แล้ว แม้ ป.จะได้รับรองผัดใช้ณี่ในระหว่างยังไม่เกิน ๑๐ ปี ตามกฏ ๓๖ ข้อ มาตรา ๓๙ ไม่ทำให้กำหนดอายุความ ๑๐ ปียืดออกไปได้ คดีโจทย์ขาดอายุความแล้ว ยกฟ้องโจทย์
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า เมื่อลูกณี่รับรองขอผัดใช้ณี่ต่อผู้แทนเจ้าณี่โดยลายลักษณอักษรเช่นนี้แล้ว การนับอายุความก็ต้องตั้งต้นนับใหม่ นับแต่เวลาที่ ป.ได้รับรองขอผัดใช้ณี่มาจนถึงวันที่โจทย์ฟ้องนี้เพียง ๓ ปีเศษ คดีโจทย์ยังไม่ขาดอายุความ ตามนัยแห่งฎีกาที่ ๕๔๓/๒๔๖๖ ให้ ป.ใช้เงินให้โจทย์ตามฟ้อง

Share