แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยมีเครื่องชั่งตวงวัดวางไว้ในร้านตั้งแต่อาชญาบัตรให้ขายของจำเลยยังไม่ขาดอายุในปีต่อมาเมื่อเจ้าพนักงานไปจับปราฏกว่า อาชบัตรของจำเลยยังไม่ได้ต่อายุ ดังนี เมื่อจำเลยต่อสู้ว่าไม่มีเจตนาจะขาย และโจทก์ไม่นำสืบให้เป็นอย่างอื่นแล้ว จำเลยยังไม่ผิดฐานพยายามขายเครื่องชั่งตวงวัดโดยไม่มีอาชญาบัตร
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยเป็นผู้ได้รับอาชญาบัตรใหัขายเครื่องชั่งตวงวัด แต่ใน พ.ศ. ๒๔๙๒ จำเลยยังไม่ได้ต่ออายุอาชญาบัตร เมื่อวันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๔๙๒ เจ้าพนักงานไปถามจำเลยเอาอาชญาบัตรมาแสดงเจ้าพนักงานจึงจับมาฟ้องเป็นคดีนี้ว่า พยายามขายเครื่องชั่งตวงวัด โดยไม่มีอาชญาบัตร จำเลยให้การรับว่ายังไม่ได้ต่ออายุอาชญาบัตร เครื่องขั่งตวงวัดได้วางไว้ในร้านระหว่างที่ยังไม่ได้ต่อ ไม่ได้ขายให้ใคร เมื่อถูกจับมาแล้วก็ได้ต่ออายุแล้ว ต่างไม่สืบพยาน
ศาลอุทธณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นว่า การกระทำของจำเลยยังไม่เข้าขั้นพยายาม ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำต่อสู้ของจำลเยเป็นการต่อสู้ในข้อเท็จจริงว่า จำเลยไม่มีเจตนาที่จะขายเลย เมื่อโจทก์ไม่สามารถจะนำสืบให้เห็นเป็นอย่างอื่น คดีจึงต้องฟังตามคำจำเลย ทั้งเครื่องชั่งตวงวัดเหล่านั้น ก็ได้วางไว้ตั้งแต่อาชญาบัตรของจำเลยยังไม่ขาดอายุ ยังไม่พอเอาผิดฐานพยายามตามฟ้อง
พิพากษายืน
