แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องเรียกค่านายหน้าขายที่ดินจากจำเลย แต่ในฟ้องบรรยายเดือนที่มอบหมาย ตกลงกันให้เป็นนายหน้าผิดไป จนศาลชี้สองสถานแล้ว ก่อนวันนัดสืบพยาน 1 วัน โจทก์จึงยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องอ้างว่า ทนายโจทก์พิมพ์เดือนผิดไปนั้น เป็นเรื่องที่อาจอ่างคำฟ้องเห็นได้ง่ายทุกเวลาก่อนวันชี้สองสถาน ศาลย่อมไม่อนุญาตให้แก้
ฟ้องของโจทก์บรรยายข้อความผิดพลาด ซึ่งปรากฎว่าเป็นความผิดพลาดของทนาย แม้ศาลจะต้องพิพากษายกฟ้อง เพราะฟ้องผิด ศาลก็มีอำนาจที่จะอนุญาตไว้ในคำพิพากษาว่าไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องร้องว่ากล่าวเป็นคดีใหม่ให้ตรงกับความจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้อง เรียกค่านายหน้าขายที่ดินจากจำเลย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชี้สองสถานแล้ว ก่อนวันนัดสืบพยานโจทก์หนึ่งวันโจทก์ยื่นคำร้องขอแก้คำฟ้องที่ว่า เมื่อเดือนกันยายน ๒๔๙๒ จำเลยได้รับมอบหมายให้โจทก์เป็นนายหน้านั้น เป็นว่าเมื่อเดือนกรกฎาคม ๒๔๙๒ โดยอ้างว่า ทนายโจทก์พิมพ์เดือนผิดไป
ศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตให้แก้ฟ้อง แต่เห็นว่าเวลาที่เป็นนายหน้าเป็นรายละเอียดไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ฟังข้อเท็จจริงว่าเป็นนายหน้าจริง จึงพิพากษาให้จำเลยใช้ค่านายหน้าแก่โจทก์ตามฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า โจทก์ไม่ได้รับมอบหมายให้เป็นนายหน้า พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ในข้อขอแก้ฟ้องนั้น เป็นเรื่องที่อาจอ่างคำฟ้อง เห็นได้ง่ายทุกเวลาก่อนวันชี้สองสถาน ที่ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องขอแก้เสียชอบแล้ว
เมื่อฟ้องของโจทก์ผิดเดือนเช่นนี้ โจทก์กลับสืบว่าการมอบหมายได้กระทำในเดือนกรกฎาคม ๒๔๙๒ ข้ออ้างของโจทก์ที่กล่าวในฟ้องก็ไม่มีพยานสนับสนุน จึงต้องพิพากษายกฟ้องโจทก์เพราะฟ้องผิด แต่ก็เป็นที่เห็นได้ว่าการฟ้องผิดของโจทก์ ปรากฎชัดอยู่ในตัวเองว่าเป็นความผิดพลาดของทนาย เป็นที่น่าเห็นใจอยู่ศาลฎีกาจึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ยืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์โดยไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องร้องว่ากล่าวเป็นคดีใหม่ให้ตรงกับความจริง
