แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยได้รับมอบตะปู+แทน แล้วจำเลยยักยอกเงิน+ตะปู ดังนี้ถือว่าเป็นฟ้องที่ลงโทษยักยอกตะปูได้ เพราะการมอบหมายรับเงินนั้นอาจมีได้ทั้งโดยตรงและโดย+
อ้างฎีกาที่ 203/2487
บรรยายฟ้องว่าจำเลยรับมอบตะปู+จัดการขาย จำเลยขายแล้ว และรับ+แล้วยักยอกเงินนั้นเสีย ดังนี้ถือว่าตาม+ยังไม่ชัดเป็นความผิดฐานยักยอก เพราะแน่ว่าเป็นการมอบให้เด็ดขาด หรือมอบ+จัดการขายแทนผู้มอบ
ย่อยาว
ฟ้องโจทก์กล่าวว่า จำเลยได้รับมอบตะปู ๒ ถังของนางบำรุง เพื่อจัดการขายให้ จำเลยขายแก่ ก.จำเลยรับเงินค่าตะปูนั้นแล้วเจตนาทุจริตยักยอกเงินนั้นเสีย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา ม.๓๑๔
จำเลยรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยแต่มีความเห็นแย้งว่า จำเลยรับมอบหมายตะปูแล้วยักยอกเอาเงินค่าขายตะปู จำเลยจึงมิได้ยักยอกทรัพย์ที่ฟ้องนั้น การกระทำเป็นการผูกพันธ์ในทางแพ่งเท่านั้น ควรยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องว่าจำเลยยักยอกค่าตะปูที่ขายได้ ข้อเท็จจริง จะต้องปรากฎว่าจำเลยได้รับมอบให้รับเิงนค่าตะปูนั้นำมาเพื่อเจ้าทุกข์ การมอบหมายนี้อาจมีได้ทั้งโดยตรงและโดยปริยาย ดังนี้จึงต้องพิจารณาถึงพฤติการณ์ที่จำเลยได้รับมอบต่อไป ฟ้องโจทก์ว่าจำเลยรับมอบตะปู ๒ ถังของนางบำรุงมอบกรรมสิทธิให้จำเลยโดยตกลงว่าเมื่อขายแล้วจำเลยจะชำระเงินค่าตะปูก็ได้ หรือหมายความว่านางบำรุงใช้จำเลยจัดการขายแทนตัวนางบำรุงโดยนางบำรุงยึดถือกรรมสิทธิอยู่ก็ได้ ดังนี้ จึงไม่ซัดว่า จำเลยได้รับมอบหมายให้รับเงินค่าตะปูของนางบำรุงจากผู้ซื้อเพื่อให้นางบำรุงหรือจำเลยรับเงินส่วนตัวของจำเลยเอง แม้จำเลยจะรับสารภาพคดียังไม่พอลงโทษ จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้อง
