แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
+ที่นำสืบ ฟ้องเรียกค่าเสียหายฐานละเมิดต้องนำสืบว่าจำเลยได้กระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อโดยผิดด้วยกฎหมาย ความรับผิดแจ้งต่อเจ้าพนักงานว่าผู้ใดกระทำผิดกฎหมายโดยมีเหตุอันสมควรโดยสุจริตยังไม่เป็นการกระทำอันผิดต่อกฎหมายไม่ต้องรับผิดในฐานละเมิด
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยนำความเท็จไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานว่าโจทก์ซื้อแร่ผิดพระราชบัญญัติ เจ้าพนักงานจับเอาแร่ของโจทก์ไป กรมการอำเภอเรียกโจทก์ไปไต่สวนเห็นว่าไม่มีผิดจึงให้ปล่อยไปแลคืนแร่ที่จับให้โจทก์ โจทก์ว่าโจทก์เสียหายจึงฟ้องคดีนี้
ศาลเดิมพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการที่ผู้ว่าราชการจังหวัดสั่งว่าโจทก์ไม่มีผิดแลอัยยการไม่ฟ้องโจทก์นั้นยังไม่พอที่จะปรับว่าจำเลยแจ้งความโดยไม่มีมูล แลเห็นว่าโจทก์สืบไม่ได้ว่าได้ซื้อแร่รายนี้ไว้จากใครเป็นแต่ว่าซื้อเป็นรายย่อยจำคนขายไม่ได้ส่วนจำเลยสืบได้ว่าโจทก์ซื้อได้จาก ต.ซึ่งเป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ทำเหมืองแร่ แต่ไม่มีแร่ขายในวันที่โจทก์ซื้อนั้น ซึ่งตามกฎหมายผู้ซื้อแร่จะต้องซื้อจากผู้ที่ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายแร่มิฉะนั้นเป็นผิด จึงเห็นว่าคำแจ้งความของจำเลยมีมูลแห่งความจริง ให้พิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยศาลอุทธรณ์ว่าจำเลยแจ้งต่อเจ้าพนักงานโดยมีเหตุควรน่าเชื่อว่าโจทก์ได้ทำผิดพระราชบัญญัติการทำเหมืองแร่ โจทก์สืบไม่ได้ว่าจำเลยได้ทำไปโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อโดยผิดกฎหมายให้โจทก์เสียหายตามประมวลแพ่งมาตรา ๔๒๐ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
