แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเปนผู้ทำการรวบรวมฝิ่นเสนอขายไห้รัถบาลโดยมีไบคุ้มครองของเจ้าพนักงานไหซื้อฝิ่นและรวบรวมฝิ่นไนเขตท้องที่หนึ่งและนำมาตามเส้นทางที่ระบุไว้ไนไบคุ้มครอง จำเลยซื้อและรวบรวมฝิ่นไนเขตท้องที่อื่นและพามาผิดเส้นทางตามที่ระบุไว้ไนไปคุ้มครอง จำเลยย่อมมีความผิดถานมีฝิ่นไว้ไนครอบครองผิดกดหมาย.
ย่อยาว
ได้ความตามโจทฟ้องว่า จำเลยได้รับหนังสือคุ้มครองจากเจ้าพนักงานไห้เปนผู้ทำการรวบรวมฝิ่นเสนอขายไห้แก่กัมการของรัถบาลไนนามของนายยง ตรีรีตน์ พายไนเขตท้องที่เมืองทางสหรัถไทยเดิมเปนจำนวน ๓๗๐๐ กรัม โดยไห้ขนผ่านเส้นทางเมืองหาง หลักแต่ง ม่วงซุม มะอางขาง บ้านปิ่น อำเพอฝาง ต่อมาจำเลยมีฝิ่นไว้ไนครอบครองหนัก ๓๐๐๐ กรัม ราคา ๓๖๐๐ บาท โดยไปซื้อหรือรวบรวมฝิ่นที่กล่าวไนเขตท้องที่เมืองสาตและพาเข้ามาไนประเทสตามเส้นทางตำบนแม่อาย ซึ่งเปนเส้นทางที่ไม่อนุญาต
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ส. ๒๔๗๒ มาตรา ๕๓ พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉบับที่ ๔) พ.ส. ๒๔๘๑ มาตรา ๖ แต่มีผู้พิพากสาสาลอุธรน์นายหนึ่งมีความแย้งว่า จำเลยได้รับอนุญาตไห้พาฝิ่นของกลางเข้ามาไนราชอานาจักรได้ หากแต่จำเลยพามาผิดตามเส้นทางไนไบอนุญาต ยังไม่มีความผิดถานมีฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาต และอนุญาตไห้จำเลยดีกาได้
สาลดีกาเห็นว่า ไบคุ้มครองที่เจ้าพนักงานได้อนุญาตไห้จำเลยพาฝิ่นของกลางเข้ามาไนราชอานาจักรได้นั้น เปนไบคุ้มครองซึ่งจำกัดเส้นทางที่ต้องพาฝิ่นมา และห้ามไม่ไห้พาฝิ่นมาตามเส้นทางอื่น จำเลยไม่ได้พาฝิ่นของกลางมาตามเส้นทางที่จำกัดไว้ ไบคุ้มครอบนั้นจึงไม่คุ้มถึงฝิ่นของกลาง จะถือว่าได้รับอนุญาตสำหรับฝิ่นของกลางไม่ได้ จึงพิพากสายืนตามสาลล่าง.
