คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 71/2487

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำว่าสัตว์ตามมาตรา 8(1) หมายถึงสัตว์มีชีวิตไม่กินความถึงซากสัตว์ด้วย
ตามกดหมายไห้อำนาดข้าหลวงประจำจังหวัดประกาสห้ามมิไห้ผู้ไดนำสัตว์เข้าไปไนเขตโรคระบาดถ้าข้าหลวงประกาสห้ามมิไห้นำซากสัตว์เข้าไปด้วย ผู้นำซากสัตว์เข้าไปโดยฝ่าฝืนคำสั่งย่อมไม่มีความผิด.

ย่อยาว

ได้ความว่าข้าหลวงประจำจังหวัดสระบุรีได้ประกาสห้ามมิไห้ผู้ไดพาสัตว์หรือซากสัตว์เข้าไปหรืออกจากเขตซึ่งสงสัยว่าจะมีโรคระบาดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ไนหระว่างนั้นจำเลยได้นำเนื้อสุกรและกะบือ ๔ กิโลกรัมจากนังหวัดนครนายกเข้าไปไนเขตประกาสหวงห้ามโดยไม่ได้รับอนุญาต โจทจึงฟ้องขอไห้ลงโทส
สาลชั้นต้นเห็นกรนีไม่ต้องด้วยมาตรา ๘ (๑) แห่งพ.ร.บ. โรคระบาดปสุสัตว์และสัตว์พาหนะที่โจทอ้าง ไห้ยกฟ้อง
สาลอุธรน์พิพากสายืนโดยกล่าวว่าไนมาตรา ๘๕ ไม่กินความถึงกรนีนี้หากคำสั่งกินความถึงก็ย่อมเปนคำสั่งไม่ชอบด้วยกดหมาย
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่ามาตรา ๘ (๑) ที่โจทอ้างนั้นคำว่าสัตว์ ไนมาตรานี้หมายถึง สัตว์ที่มีชีวิตตามมาตรา ๓ เท่านั้น ไม่กินความถึงซากสัตว์ จำเลยจึงไ่ม่ได้ทำผิด จึงพิพากสายืน.

Share