แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปล้นฆ่าพวกเจ้าทรัพย์ตายบอกให้ยิงเปนตัวการด้วย
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ล. ป. กับพวกทำการปล้นทรัพย์ที่เรือนนายปลื้ม ในเวลานั้น ล. บังคับให้นายปลื้มเอาเงินมาให้ นายปลื้มยืนคำอยู่ว่าไม่มี ย. ว่าไม่มีจะยิง แล้ว ล. ก็ว่า ” เอาหรือยัง ” เปนทำนองถามพวก ป. ยืนอยู่ทางหลังเรือนว่าเอา ล. ก็ยิงปืน ไป ๑ นัด ถูก ก. บุตร์นายปลื้มซึ่งยืนอยู่ข้างหลังนายปลื้มล้มลงขาดใจตาย
ศาลเดิมและศาลอุทธรณ์ พิพากษาต้องกันว่า ล. กับ ป. มีความผิด ตามมาตรา ๒๕๐ ส่วน จำเลยคนอื่น ผิดตามมาตรา ๓๐๑ ตอน ๓
ศาลฎีกาพิพากษาแก้ว่า ล. กับ ป. มีความผิด ตามมาตรา ๒๔๙ และ ๓๐๑ ตอน ๓ ฐานปล้นทรัพย์และฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ไม่ใช่มาตรา ๒๕๐ เพราะการกระทำของ ล. กับ ป. ไม่ต้องด้วยลักษณอย่างหนึ่งอย่างใดดังที่ได้กำหนดไว้ในอนุมาตราตั้งแต่ ( ๑ ) ถึง ( ๖ ) ส่วน จำเลยคนอื่น ๆ พิพากษายืนตาม ศาลล่าง
