แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยยื่นคำร้องต่ออำเภอว่ากำนันทำผิดหน้าที่ แต่อำเภอไต่สวนแล้วไม่เชื่อพะยานจำเลยดังนี้ จะหาว่าจำเลยแจ้งความเท็จเป็นเหตุให้กำนันถูกหน่วงเหนี่ยวกักขังไม่ได้
ย่อยาว
เดิมจำเลยยื่นคำร้องต่ออำเภอหาว่า บ.กำนันเปรียบเทียบความอาชญาระวาง ส.โจทก์หาว่า ก.ลักจอบโดยให้ ก.สาบาล ถ้าสาบาลได้ให้เลิกกัน แล้วเรียกค่ายอมฝ่ายละ ๑ บาท เป็นประโยชน์ส่วนตัว หาส่งให้อำเภอไต่สวนไม่ บ.ถูกกรมการอำเภอเรียกมาไต่สวนอยู่ ๔ – ๕ ชัวโมง บ.ปฏิเสธข้อหา อำเภอเชื่อ บ. จึงปล่อย บ.ไป โจทก์จึงขอให้ลงโทษจำเลยฐานแจ้งความเท็จ เป็นเหตุให้ บ.ถูกหน่วงเหนี่ยวกักขัง ตาม ม. ๑๑๘ – ๑๕๘ – ๒๗๐
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีเดิมจำเลยก็มีพยานมาสืบสมข้อหา หากแต่อำเภอไม่เชื่อดังนี้จะแปลว่าจำเลยแจ้งความเท็จโดยเจตนาหรือประมาทไม่ได้ ให้ยกฟ้องโจทก์
