แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หน้าที่นำสืบ
ริบทรัพย์เพียงใด
ย่อยาว
ได้ความว่าผู้ตรวจการกรมสาธารณสุขได้นำน้ำนม ๒ กะป๋องจากในหีบนมรายพิพาท ซึ่งมีอยู่ ๔๕ หีบจากร้านจำเลยส่งให้กรมแยกขาตตรวจปรากฎว่ามีน้ำมันเนยน้อยกว่ามาตราของรัฐบาล จึงได้ตีตรายึดนมรายพิพาทนี้ไว้ห้ามไม่ให้ขาย แต่ผู้ตรวจการกรมสาธารณสุขก็ไม่ยืนยันว่านมรายพิพาทที่ยึดได้ จะมีน้ำมันเนยเท่ากับที่เอาไปแยกธาตุดังนี้ มีปัญหาว่าโจทก์จะขอให้ริบนมทั้งหมดที่ยึดไว้ได้หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อโจทก์มีนม ๒ กะป๋องแต่ไม่ปรากฎว่านำมาจากหีบไหนใน ๔๕ หีบ ซึ่งเป็นหลักฐานมาพิศูจน์ต่อศาล จึงยังไม่พอที่จะแสดงว่านมพิพาทนี้เป็นหางน้ำนมทั้งหมด แลจะสันนิษฐานชี้ขาดลงไปเช่นนั้นก็ไม่ได้ดุจกัน เพราะปรากฎว่านมตราชะนิดเดียวกับรายพิพาทนี้มีสวนน้ำมันตามมาตราก็มีดังนี้ จึงจะริบนมของกลางทั้งหมดไม่ได้คงให้ริบแต่เพียง ๒ กะป๋อง แต่ไม่ตัดสิทธิของโจทก์ที่จะร้องขอต่อศาลในเมื่อมีหลักฐานแสดงว่านมนี้เป็นหางนมควรริบ
