แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 336(15) เป็นความผิดเกี่ยวกับการประทุษร้ายต่อทางไปมาของสาธารณชนเนื่องจากกระทำให้ยานที่ขับขี่ไปมาในถนนหลวงโดนกันเพราะไม่ได้ประพฤติตามข้อบังคับสำหรับการขับขี่ยานซึ่งมีบัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติจราจรทางบกเป็นต้น ความมุ่งหมายของ พระราชบัญญัตินี้มีข้อความชัดว่าเป็นการวางระเบียบจราจรทางบกเพื่อความสะดวกและปลอดภัยของประชาชน เพราะฉะนั้นเอกชนจึงไม่มีอำนาจฟ้องเกี่ยวกับความผิดในมาตรานี้
ย่อยาว
คดีนี้ในศาลชั้นต้นพิพากษากันเป็น 3 สำนวนซึ่งศาลได้พิจารณาพิพากษารวมกัน สำนวนที่นายจงลี้ แซ่โซว ฟ้อง น.ส.ปิ๊ดหยุ่น แซ่เลี้ยว คงยุติเพียงศาลชั้นต้น อีก 2 สำนวนพิพาทต่อมาถึงศาลฎีกาแต่สำนวนที่นายยินซิน แซ่เลี้ยว ฟ้องนายจงลี้ แซ่โซว นั้นปรากฏว่าส่งสำเนาให้นายจงลี้ แซ่โซวไม่ได้ ศาลฎีกาจึงสั่งให้จำหน่ายคดีคงวินิจฉัยเฉพาะสำนวนที่พนักงานอัยการ กรมอัยการฟ้องน.ส.ปิ๊ดหยุ่น แซ่เลี้ยว เป็นจำเลย
อัยการฟ้อง น.ส.ปิ๊ดหยุ่น เป็นจำเลยว่าขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้รถจำเลยชนรถยนต์ของบริษัทยี่เทียนถอง ซึ่งนายจงลี้แซ่โซว เป็นคนขับ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2477 มาตรา 13, 29, 32, 66 พระราชบัญญัติจราจรทางบก (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2481 มาตรา 4 กฎหมายอาญา มาตรา 336(5)
จำเลยต่อสู้ว่าไม่ประมาท ฝ่ายนายจงคนของบริษัทยี่เทียนถองฯเป็นฝ่ายประมาท ขอให้ยกฟ้อง
บริษัทยี่เทียนถองฯ เจ้าของรถขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม โดยบรรยายฟ้องและขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้องของพนักงานอัยการ
ศาลแขวงพระนครใต้เห็นว่าความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก 2477 และกฎหมายอาญา มาตรา 336 ข้อ 15 เป็นความผิดเกี่ยวกับสาธารณชนและสาธารณประโยชน์ราษฎรไม่มีอำนาจฟ้อง ไม่เชื่อพยานโจทก์และเห็นว่าพยานจำเลยมีน้ำหนักดีกว่าพิพากษาให้ยกฟ้องของพนักงานอัยการกับให้ยกคำร้องและยกฟ้องคดีที่บริษัทยี่เทียนถองฯ โจทก์ร่วม และคดีที่นายยินซึนและนายจงลี้ เป็นโจทก์แต่ละสำนวนเสียบริษัทยี่เทียนถองและนายยินซึนอุทธรณ์ข้อกฎหมายว่ามีอำนาจฟ้องส่วนในข้อเท็จจริงพนักงานอัยการและบริษัทยี่เทียนถองฯ อุทธรณ์ขอให้ลงโทษ น.ส.ปิ๊ดหยุ่น จำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า น.ส.ปิ๊ดหยุ่น จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก 2477 มาตรา 13, 29, 32, 66 พระราชบัญญัติจราจรทางบก (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2481 มาตรา 4 กฎหมายอาญา มาตรา 336(15)ปรับ 50 บาท ส่วนนายจงลี้จำเลยมิได้กระทำผิดให้ยกข้อหาของนายยินซึนโจทก์
น.ส.ปิ๊ดหยุ่นฎีกาว่ามิได้กระทำผิด บริษัทยี่เทียนถองฯ ฎีกาว่ามีอำนาจฟ้องนายยินซึนโจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษนายจงลี้จำเลย แต่ส่งสำเนาฎีกาให้ไม่ได้ ศาลฎีกาจึงสั่งจำหน่ายเฉพาะคดีที่นายจงลี้จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องของบริษัทยี่เทียนถองฯ บรรยายการกระทำของจำเลยรับอยู่ว่าเป็นเหตุน่าหวาดเสียวอาจเกิดอันตรายแก่ประชาชนกฎหมายอาญา มาตรา 336(15) เป็นความผิดเกี่ยวกับการประทุษร้ายต่อทางไปมาของสาธารณชน เนื่องจากกระทำให้ยานที่ขับขี่ไปมาในถนนหลวงโดนกันเพราะไม่ได้ประพฤติตามข้อบังคับสำหรับการขับขี่ยานซึ่งมีบัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติจราจรความมุ่งหมายของพระราชบัญญัตินี้มีข้อความชัดว่าเป็นการวางระเบียบจราจรทางบกเพื่อความสะดวกและปลอดภัยของประชาชนเอกชนจึงไม่มีอำนาจฟ้องตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ 1974/2497 ระหว่างนายเบ่งเกี่ยง แซ่จึง โจทก์ นายจงเฮี้ยง แซ่ฉั่ว จำเลย ฎีกาของบริษัทยี่เทียนถองฯ ฟังไม่ขึ้น ส่วนข้อเท็จจริงนั้นก็ฟังได้ตามศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยมา
พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฎีกาจำเลยและบริษัทยี่เทียนถองฯ
