แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พวกพยาพยามปล้นทรัพย์คนหนึ่งเข้าไปแทงพวกเจ้าทรัพย์เพื่อช่วยพวกของตนที่ถูกทำร้ายล้มอยู่นั้น ไม่เปนผิดตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา 250 คงผิดตามมาตรา 301-60 และมาตรา 249
ย่อยาว
จำเลยต้องหาว่าพยายามปล้นทรัพย์และค่าพวกเจ้าทรัพย์ตาย
สาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีผิดตามมาตรา ๓๐๑ ตอนท้าย และนายย้อยมีผิดตามมาตรา ๒๕๐ ลงโทษประหารชีวิตนายย้อย จำคุกนายเทียนตลอดชีวติ ลดโทษฐานพยายามตามมาตรา ๖๐ คงจำคุกนายย้อย ๑๖ ปี นายเทียน ๑๒ ปี
สาลอุทธรณ์แก้ให้ประหารชีวิตนายย้อย ตามมาตรา ๒๕๐
จำเลยดีกา สาลดีกาพิพากสายืนสำหรับนายเทียนจำเลย สำหรับนายย้อยนั้นฟังข้อเท็จจริงว่า เมื่อนายตุ้มใช้ฉมวกแทงคนร้ายที่คล้องโคล้มลงและจับด้ามกดไว้นั้น นายย้อยนายเทียนจำเลยหยู่ข้างหลังคนถูกฉมวกห่างกันสามสอก นายตุ้มร้องว่า นายแปช่วยกันซ้ำ คนร้ายที่ถูกฉมวกก็ร้องว่า เสียทีแล้วอ้ายเสีอช่วยกันที นายย้อยจำเลยจึงเข้าแทงนายแปซึ่งกำลังออกจากที่ชุ่ม สาลดีกาเห็นว่า การที่นายย้อยจำเลยทำร้ายนายแปถึงตายโดยอาการเช่นนี้ จะเรียกว่าเปนการค่าเพื่อการที่นายยย้อยจะหลีกเลี่ยงให้พ้นอาญาไม่ได้ เพราะตัวนายย้อยไม่หยู่ในถานะที่จะต้องหลีกเลี่ยง และจะถือว่าค่าเพื่อเอาผลประโยชน์อันเกิดแต่การปล้นหรือปกปิดการปล้นก็ไม่ได้ เพราะทำร้ายกันเท่านั้นแล้วคนร้ายก็หนีไป เห็นได้ว่าเปนการทำร้ายเพื่อช่วยพัคพวกของตน จะลงโทษตามมาตรา ๒๕๐ ไม่ได้ จึงพิพากสาแก้ให้จำคุกนายย้อย ๒๐ ปี ตามมาตรา ๒๔๙,๒๔๕,๔๐
